سنت الهی بر این است که هیچ گاه خلیفه الهی گزینشی و انتخابی از جانب مردم نباشد، بلکه خداوند هر مخلوقی را که بخواهد می ‌آفریند و هر کس را که شایسته بداند به عنوان ولی و امام معرفی می کند.

ظاهر آیه شریفه این است كه اطاعت از اولو الامر مطلق است و مقید به هیچ قید و مشروط به هیچ شرطى نیست. به عبارت دیگر، همان گونه كه اطاعت از خدا و رسولش صلی الله علیه و آله مطلقاً واجب شمرده شده است، اطاعت از اولى الامر كه در ردیف آنها قرار گرفته است، نیز به صورت مطلق واجب است...

اعتراض مهمّى كه صورت علمى دارد و بر آیه ولایت مطرح كرده اند این است كه معترضین گفته اند: امیر المومنین علیه السلام یك نفر است، اما در این آیه خداوند به لفظ جمع سخن گفته است و این بدین معنا است كه مخاطبین آیه بیش از یك نفر بوده‌اند.

در بسیارى از آیات قرآن، ایمان و عمل صالح در كنار هم واقع شده ‏اند به گونه ‏اى كه نشان مى ‏دهد این دو جدایى ناپذیرند، زیرا ایمان و عمل مكمل یكدیگرند. ایمان اگر در اعماق جان انسان نفوذ كند حتما شعاع آن، در اعمال انسان خواهد تابید، و عمل او را عمل صالح مى ‏كند، که این امر در نهایت سبب سعادت مندی انسان و رستگاری او می شود...

آنها در حضور تو مى ‏گویند فرمان‌برداریم اما هنگامى كه از نزد تو بیرون مى ‏روند جمعى از آنها جلسات سرى شبانه بر ضد گفته‏ هاى تو تشكیل مى‏ دهند، خداوند آن چه را در این جلسات مى ‏گویند مى ‏نویسد.

دوری از ولایت اهل بیت علیهم السّلام و انحراف از این مسیر، بزرگ ترین معصیت است و سبب دوری از رحمت خداوند می شود، چنان چه از کلام اهل بیت علیهم السلام و قرآن کریم استفاده می شود که یکی از وظایف انبیاء و رسولان، ابلاغ ولایت و امامت اهل بیت علیهم السلام می باشد...

آن چه مسلم است این است كه در روز رستاخیز اعمال انسان با وسیله خاصى سنجیده مى ‏شود نه با ترازوهایى همانند ترازوهاى دنیا، و این سنجش اعمال در روز قیامت حق و حقیقت است. یعنی خداوند در روز قیامت به عدالت رفتار می کند و به کسی ظلم نمی کند.

مشرکین کسانی هستند که در دار دنیا اقرار به توحید کردند ولی این ایمان به الله برای آنان فایده ای ندارد به جهت این که با رسول خدا مخالفت کردند و نسبت به آن چه که ایشان از جانب خدا آورده بود شک کردند و پیمانی که با اوصیاء ایشان بسته بودند نقض کردند...

كسى كه نسبت به آن چه باید به آن ایمان بیاورد كفر بورزد و راه مؤمنان را رها كرده، در راه كافران قرار گیرد، اعمال او بر باد می رود و در آخرت در زمره زیانكاران خواهد بود.

خداوند متعال به رسول خود دستور داده است كه از كسانى که نسبت به آیات قرآن استهزاء می كنند و سخنان ناروا می گویند، اعراض كند؛ مسلّم است كه این حكم اختصاصى به پیامبر ندارد بلكه یك دستور عمومى است كه در شكل خطاب به پیامبر بیان شده...

هر کس که از روش فطرت و منطق دین اسلام منحرف شود کافر است و از آن به بعد در زمره اجتماع مسلمین نبوده و از قوانین و مقررات آنان بی بهره خواهد بود، به این معنا که نه ارث می برد و نه می تواند به زندگی با همسر خود ادامه دهد...

زمانی که پذیرفتیم حاکم و امام، خلیفه خدا روی زمین می باشد، باید بپذیریم انتخاب خلیفه خدا فقط به واسطه خود خدا امکان‌پذیر است و معقول نیست دیگران برای او جانشین تعیین کنند. به عبارت دیگر انتخاب خلیفه از طریق بیعت، اجماع اهل حَلّ و عقد و تعیین شورای شش نفره، باطل خواهد بود و مشروعیت نخواهد داشت.

همه گناهان ممكن است مورد عفو و بخشش واقع شوند، ولى شرك، به هیچ وجه بخشوده نمى ‏شود، مگر این كه از آن دست بردارند و توبه كنند و موحّد شوند. اما حكمت این كه خداوند شرك را نمى‏ آمرزد، این است كه عالم خلقت سراپایش رحمت خدا است، اساسش عبودیت خلق و ربوبیت خداى متعال است...

در مسئله تبری،  محوری ترین و اصلی ترین بحث، مسئله ولایت، امامت و رهبری جامعه است که در آیات  به مصادیق و نمونه های آن و چگونگی انحراف مردم از این مسیر اشاره شده است.

شجره ملعونه یكى از اقوام ملعونه در كلام خدا هستند كه صفات شجره را دارند، یعنى از یك ریشه منشعب شده و نشو و نما نموده و شاخه ‏هایى شده‏ اند، و مانند درخت، بقایى یافته اند و میوه ‏اى داده ‏اند[2]، خداوند با این تمثیل قرآنی، نفرت خود را نسبت به آن بیان می کند.

یکی دیگر از ویژگی هایی منفافقین، افساد روی زمین است. فساد در لغت به معنای خارج شدن از حد اعتدال است، که نقطه مقابل آن صلاح می باشد.

در ميان مردم كسانى هستند كه مى‏ گويند به خدا و روز رستاخيز ايمان آورده ‏ايم در حالى كه ايمان ندارند. مى‏ خواهند خدا و مؤمنان را فريب بدهند (ولى) جز خودشان را فريب نمى ‏دهند (اما) نمى ‏فهمند.

انسان دو مسیر بیش تر ندارد: اولی مسیر هدایت  و دومی مسیر گمراهی و ضلالت است، پس  بر هر انسانی که دوستدار هدایت است لازم است این دو مسیر را بشناسد.

بدعت آن وقتى مذموم است كه گوینده آن، عقیده فاسد یا عمل غیر مشروعى را در جامعه اشاعه دهد، نه آن كه تنها در دل به آن اعتقاد داشته، یا در مكانى مخفى آن را انجام دهد و رکن سوم بدعت این است که دلیل شرعی بر آن امر حادث وجود نداشته باشد.

در عصر حاضر فرقه منحرف و ضاله وهابیت نیز به تاسی از رهبر خود محمد بن عبد الوهاب، متعه را حرام و از رسوم جاهلیت می دانند و قائل اند هر کسی که این عمل را انجام بدهد مرتکب زنا شده است.