طوبی درختی است که اشرف کائنات و افضل انبیاء همان کسی که علم اوّلین و آخرین را در سینه دارد و خدایش در سفر بی‌نظیر معراج، چنان او را در آسمان‌ها و عرش و عوالم وجود سیر داد که احدی را چنان سیر نداده است، در بهشت هم، نظیر این درخت را ندیده است.

رسول خدا در غمِ مصائب دخترش زهرا، خون می گریست و از خدای تعالی طلب صبر می کرد. در سفری که به معراج داشت خودِ خدا برایش روضه ی اهل کساء را خواند و وقتی به مصائب زهرایش رسید، بند بند وجودش به لرزه در آمد و صدای شکستن قلبش دل اهل آسمان را سوزاند.

آری به راستی که فاطمه نه تنها به رسول خدا از همه نزدیک تر بود بلکه همچون علی علیه السّلام جان پیغمبر بود. و چنان در میان ملکوتیان و اهل آسمان به این مَنسب شهرت داشت که پروردگارش به یک آیه او را هم جان نبی خواند و هم فرزند و زنان امّت...

در کتاب شریف «البلد الأمین» دعایی منسوب به امام عصر حضرت مهدی علیه السّلام تحت عنوان «دعاء العبرات» آمده است که در قسمتی از این دعای شریف، امام زمان علیه السّلام به ذوات مقدّس و نورانی چهارده معصوم علیهم السّلام یک به یک و به ترتیب توسّل نموده و بدین وسیله به درگاه خدای متعال تقرّب می جویند.

زهرا یعنی نور و فاطمه یعنی ناشناخته. به قدری نورش عالم گیر است که عقول بشر را سراسر به تحیّر واداشته و همه از کوچک و بزرگ در برابر معرفتش فریاد عجز و ناتوانی سر داده اند. در محراب عبادت، تشعشع انوار جمالش چنان است که اهل آسمان را خیره کرده و زمینیان را مات و مبهوت خود نموده.

عموم سيره نويسان اتّفاق دارند كه تولّد پيامبر گرامى اسلام صلّی الله علیه و آله در عام‌الفیل، در سال ۵۷۰ ميلادى بوده است، زيرا آن حضرت به‌طورقطع، در سال ۶۳۲ ميلادى درگذشته‌اند و سنّ مبارك ایشان ۶۲ تا ۶۳ سال بوده است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند: دنیا برای امام مانند نیمی از گردو تصوّر می‌شود، هیچ‌چیزی از آن ازنظر امام پنهان نیست، و همانا او بر همه اطراف آن احاطه دارد و هرگونه بخواهد می‌تواند در آن تصرّف کند، همان‌طور که یکی از شما آنچه می‌خواهد از بالای سفره برمی‌دارد و بر آن احاطه دارد و هیچ‌چیزی از آن ازنظر او پنهان نمی‌ماند.

صد مرتبه «الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ»

صد مرتبه «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ المَلِك الحقّ المُبين»

صد مرتبه «یا حَیُّ یا قَیّومُ»

صد مرتبه «یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین»

امام عسکری علیه السّلام در سال ۲۶۰ هجری در هشتم ربيع الاوّل، درحالی که بيست و هشت سال بیشتر از عمر شريفشان نگذشته بود، بر اثر مسمومیّت به شهادت رسیدند. مدّت امامت حضرت عسکری عليه السّلام شش سال بود.

صد مرتبه «یا قاضی الحاجات»

صد مرتبه «یا ذَالجَلالِ وَ اْلاِكْرام»

صد مرتبه «یا رَبِّ الْعالَمِین»

امام جواد علیه السّلام فرمودند: حق تعالی او را به رضا مسمّی گردانید برای آن که پسندیده خدا بود در آسمان و رسول خدا و ائمه هدی علیهم السّلام در زمین از او خشنود بودند و او را برای امامت پسندیدند.

بیش از ۵۰ لقب و صفت برای آن بزرگوار در تاریخ ثبت و ضبط شده است، مِن باب نمونه می توان این القاب را نام برد: امین، حبیب الله، خاتم النّبیّین، سیّد المرسلین، خیر البشر، ابن الذّبیحین، رحمة للعالمین، صفیّ الله، شمس، نذیر، نجم، ماحی و ... .

حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: پدرم از پدر خود خبر داد كه حضرت امام حسن عليه السّلام در زمان خود از همه مردمان عبادت و زهدش بيشتر بود و افضل مردم بود.

امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمودند: حسين در پشت كوفه كشته خواهد شد، به خدا قسم گويا مى ‏بينم كه وحوش گردن‏ هاى خود را بر قبرش كشيده و بر او مى ‏گريند و از شب تا صبح بر او مرثيه مى ‏خوانند و وقتى حال وحوش چنين باشد پس شما انسان ‏ها از جفاء به او حذر كنيد.

ذُو الثَّفِنَاتِ‏ یعنی صاحب پینه ها، به جهت آن که مواضع سجود آن بزرگوار به خاطر سجده های طولانی بسیار پینه می بست و امام علیه السّلام در سال دو بار این پینه ها را با قیچی می چیدند.