فضّه در مقام بلندی از ایمان و تقوی قرار داشته، زهد و پرهیزگاری او داستان کم نظیری دارد. عشق و ارادت او به خاندان پیامبر صلّی الله علیه و آله و به خصوص حضرت فاطمه سلام الله علیها ماجرایی است که کمتر می‌توان آن را توصیف نمود.

در حالات زینب نوشته‌اند که او زنی صاحب‌ جمال و کمال و خیلی نیکوکار بود. زینب کار می‌کرد، و درآمد خود را انفاق می‌نمود. تا آخر عمر رسول خدا افتخار همسری با پیامبر را داشت و اوّلین زن پیامبر بود که پس از پیامبر وفات یافت.

پس از شهادت پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله، این بانوی بزرگوار، برخلاف برخی از همسران پیغمبر، بر صراط مستقیم پابرجا بود، و بنا به دستور خدای متعال و رسولش، نسبت به اهل‌بیت علیهم السّلام وفادار ماند.

امّ سلمه، به کسب علم و شنیدن احادیث پیامبر، علاقه‌ی فراوانی داشت، و به همین علّت، او یکی از راویان حدیث است.

رسول خدا صلی الله علیه و آله هرگاه امّ ایمن را ملاقات می‌کردند، او را به خطاب «یا امه» یعنی: ای مادر، صدا می‌زدند و هرگاه به او می‌نگریستند می‌فرمودند: «او باقی‌مانده‌ی اهل‌بیت من است».

مادر پیامبر خاتم حضرت محمّد مصطفی صلّی الله علیه و آله، «آمنه» دختر «وهب بن عبد مناف» است. این بانوی با فضیلت و بزرگوار به عفّت و پاکدامنی شهرت داشت. درباره او گفته اند: خداوند، آن چنان جمال و کمال به وی عطا کرده بود که به حکیمه قوم خود معروف بود.

کافی از امام جعفر صادق(ع) روایت کرده است که فرمودند: «به راستی فاطمه بنت اسد مادر امیرمؤمنان(ع) نخستین زنی بود که از مکّه تا مدینه پیاده دنبال پیامبر اسلام(ص) مهاجرت کرد. احسان او نسبت به‌رسول خدا(ص) از همه بیشتر بود.»

رسول خدا(ص)، در دوران کودکی به جهت اکرام فاطمه و همسرش در میان فرزندان آنان احساس بیگانگی نداشتند و تلخی فقدان پدر و فقر را درنمی یافتند و چنان مراقبت و تلاشی در نگهداری شان از سوی آنها می‌دیدند که گویی فرزندِ پدر و مادری هستند که فقط همین یگانه فرزند را دارند.

مادر امیرالمؤمنین(ع) که برای پیامبر(ص) نیز همچون مادر بودند و پیامبر(ص) با محبّت های این بانوی بزرگوار رشد کردند، از اولین کسانی است که به‌ ایشان ایمان آورده و با آن حضرت به ‌مدینه مهاجرت کرد. در وصف او گفته‌اند: او اولین زن هاشمی است که برای مردی هاشمی فرزند آورد.

مقام حضرت خدیجه (س)، به حدی عالی است که ملائکه مقرّب پروردگار به ایشان سلام می رسانند. چنان که ابوسعید خدری از پیامبر (ص)، روایت کرده که ایشان فرمودند: «در شب معراج هنگام بازگشت، از جبرئیل پرسیدم: حاجتی داری؟»، جبرییل پاسخ داد: «حاجتم آن است که پس از بازگشت به زمین از جانب پروردگار و از طرف من به خدیجه سلام برسانی.»

نام او خدیجه دختر خویلد، وی همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، أم‎المؤمنین و یکی از چهار زن با عظمت تاریخ بشراست. او اولین زنی است که به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، گروید و اسلام آورد و وی اولین همسر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم، و با فضیلت‎ترین آن‎هاست.

زمانی که از خواب بيدار شدم ترسيدم كه اين خواب را براى پدر و جدم بازگو کنم. زيرا مى ‏ترسيدم مرا بُكشند. اما قلبم به محبت ابو محمد علیه السلام، مى ‏تپيد به طورى كه دست از آب و خوراك كشيدم و به بيمارى سختى مبتلا گشتم. در شهرهاى روم طبيبى نبود كه پدر بزرگم او را بر بالين من نياورده باشد. چون از درمان من نااميد شد گفت: اى نور چشمم! چه خواسته‏ اى دارى؟

اسماء از سابقین در اسلام بود و همواره زندگی پر فراز و نشیبی داشت. وی از بانوان مسلمانی است که همراه شوهرش جعفر بن ابی‌طالب (مشهور به‌جعفر طیار)، به‌حبشه مهاجرت کرد و در مدتی که در آنجا بود، سه فرزند از جعفر به‌نام‌های عبدالله (همسرحضرت زینب کبری سلام الله علیها)، محمد و عون به‌دنیا آورد.