شیطان به واسطه وسوسه، انسان را از مسیر سعادت دور می کند. شیخ مفید در بیان وسوسه می گوید: عبارت است از تحریک افعال و اعمال و نیات باطل انسانی به وسیله عوامل شیطانی. شیطان کارش این است که افراد را به افکار ناخواسته و مذموم بکشاند تا به وسیله آن، رفتاری ناپسند از آن ها صادر شود.

اگر به راستی خداجویی فطری است و خداگرایی از تمایلات همه بشریّت است، چرا همه انسان ها خداپرست نیستند و برخی از آن ها حتّی نسبت به مسائل خدا شناسی تمایلی ندارند؟

ما اصل معرفت را از دست نداده ایم؛ فقط برخی اوصافِ آن را كه مربوط به عالَم میثاق بوده، از یاد برده ایم، به عبارت دیگر معرفت به خدا، همان معرفتِ عالم ذرّ است كه در این جا ظهور پیدا می ‌كند.

با توجه به آیات میثاق و فطرت به این نتیجه می رسیم که خداوند از تمام انسان ها نسبت به ربوبیت و دین و آئین الهی عهد و پیمان گرفته است و تمام انسان ها به آن اقرار کرده اند. و این همان ولایت الهی است که در نهان همه انسان ها قرار داده شده است و همه به آن معترف هستند و با این نور پا به دنیا می گذارند.

ولایت و سرپرستی تمام امور عالم برای خداست و به مقتضای ولایت تدبیر و سرپرستی، انسان باید خود را وابسته به خداوند و تحت ولایت و تدبیر او قرار دهد و از ولایت شیطان و طاغوت دوری کند.

یکی از اصولی که بر جهان آفرینش حاکم است و قرآن به آن اشاره می‌کند، حکومت خداوند است. به این معنا که همه عالم تحت حکومت خداوند می‌باشد و این حکومت یک حکومت حقیقی و همیشگی و در انحصار خداوند متعال است.

بر هر انسانی لازم است که از روی دلیل و برهان با توجه به منابع اسلامی (قرآن و سنت پیامبر صلّی الله علیه و آله و روایات اهل بیت علیهم السلام و عقل) اصول دین را با توجه به وسع و توان خود بیاموزد...

محبت به اهل بیت و محبت به دشمن اهل بیت همانند دو صفت  نور و ظلمت می باشد، با این بیان که نمی شود در قلب انسان هم محبت به اهل بیت ع باشد و هم محبت به دشمن اهل بیت ع و از طرفی هم نمی شود که در قلب انسان نه محبتی از اهل بیت باشد و نه محبت به دشمن اهل بیت.

طبق اين دو اصل ما موظّفيم دوستان خدا را دوست بداريم و دشمنان خدا را دشمن، و پيشوايان بزرگ دين يعنى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام را در همه چيز اسوه و الگوى خود قرار دهيم.