امیر المومنین علیه السلام وقتی پیکر مطهر فاطمه زهرا  سلام الله علیها را دفن کرد، در قبرستان بقیع چهل صورت قبر ساخت تا قبر همسرشان مشخص نشود؛ و زمانی که خبر دفن حضرت زهرا سلام الله علیها در شهر پیچید، مردم به در خانه امیر المومنین علیه السلام آمدند...

ابوبكر به او چنین گفت: من در دوران زندگی بر سه چیزی كه انجام داده ام تأسف می خورم، دوست داشتم كه مرتكب نشده بودم، یكی از آن ها هجوم به خانه فاطمه زهرا بود، دوست داشتم خانه فاطمه را هتك حرمت نمی كردم ...

لعن و نفرین یکی از شیوه های برائت و ابراز تبری است. در معارف دینی، لعن و نفرین های مختلفی از زبان خداوند،  پیامبران و اولیای دین نقل شده است، واژه لعن و مشتقات آن 41 بار در قرآن ذکر شده، که به معنای دوری از رحمت است...

فرزند زنا نیز مثل دیگر افراد بشر اختیار دارد و سرنوشت خود را، خود رقم می زند و می ‌تواند با اعتقاد حق و انجام اعمال نیک و پسندیده، این نقص روحی و معنوی خود را برطرف کرده و از مؤمنان و محبّان ائمه اطهار علیهم السّلام شود.

یکی از ابزاری که شیطان به واسطه آن انسان را از مسیر الهی دور می کند، مشارکت در انعقاد نطفه انسان است که باعث می شود فرزند از طریق نامشروع به دنیا بیاید و یا در مسیر درست الهی قرار نگیرد.

هرگاه انسانى وحدانیت خدا یا روز قیامت و یا رسالت پیامبر اكرم(ص) را انكار كند، محكوم به كفر خواهد بود، چنانكه انكار یكى از مسلّمات آیین پیامبر اكرم(ص) كه به طور روشن مستلزم انكار رسالت باشد، آدمى را محكوم به كفر مى‏‌سازد.

مطابق آیه شریفه روزی فرا می رسد که هیچ کس بدون اذن خداوند، توان سخن گفتن ندارد. در آن زمان انسان ها دو دسته می شوند، برخی شقی و عده ای سعیدند. به اشقیاء، ناله و اضطراب و عذاب وعده داده شده است و به سعداء بهشت جاودان.

دین اسلام متکی به فرد نیست تا اگر زنده ماند، دین خدا هم باقی بماند و چنان چه از دنیا رفت، دین او هم از بین برود، بلکه دین اسلام یک حقیقت جاودانه است و تا قیام قیامت باقی خواهد ماند.

خداوند متعال در این آیات ابتدا نعمت هایی را که به انسان ها داده است متذکر می شود و سفارش می کند در این مسیر، زیاده روی و سرکشی از حق نکنید که دچار غضب من نشوید. هر کسی که از حق دوری کرد و دچار غضب الهی شد، خداوند متعال برای رهایی از آن می فرماید: توبه كند و ايمان آورد.

یکی از اسماء و صفات خداوند متعال غفور است که به معنای بسیار آمرزنده[1] استعمال می شود. در قرآن و احاديث، با توجّه به معناى لغوى مادّه غفر که به معنای پوشاندن است، مى ‏توان گفت:  غفور به معناى پوشاننده گناهان بندگان و در گذرنده از خطاها و گناهان ايشان است.

مودت و محبت اهل بیت علیهم السلام شرط قبولی اعمال است و در صورتی که این امر محقق نشود، هیچ بهره ای از ایمان حاصل نخواهد شد، پس یقینا این مهم از جهت ارزش و ثواب نسبت به سایر اعمال جایگاه ویژه ای خواهد داشت.

مودت و محبت اهل بیت جایگاه ویژه ای در اسلام دارد، تا جایی که در آیات و روایات ملاک ایمان و کفر، وجود محبت نسبت به اهل بیت علیهم السلام و اقرار به آن می باشد، به عبارت دیگر اگر محبت به آنان در قلب انسان وارد شد، ایمان او مورد پذیرش است و در صورت محبت نداشتن نسبت به این خاندان، ایمان او پذیرفته نیست.

محبت اهل بیت علیهم السلام از جایگاه والایی در اسلام برخوردار است. با بررسی دقیق متون روایی، چه شیعی و چه سنی، به این مطلب پی می بریم که محبت و مودت به عنوان یک واجب الهی و تکلیف، بر عموم مسلمانان فرض شده است.

سر زدن خطا و گناه از امام بر وثاقت و اعتبار او آسیب می ‌رساند و در نتیجه اطاعت و فرمانبری كامل از او حاصل نخواهد شد و سرانجام هدف از امامت به گونه ای كامل تحقق نخواهد یافت.

مقصود آیه تنها مجرد محبّت و مودّت نیست، بلکه خداوند متعال به مودّتی امر نموده است که دنبال آن انقیاد و اطاعت و فرمانبرداری باشد، و این مطلب را از چند طریق می‌ توان اثبات نمود.

مقصود از ولی، خداوند و رسول او و اهل بیت علیهم السلام هستند، یعنی بر هر مسلمانی واجب است که تحت ولایت خدا و رسولش و اهل بیت علیهم السلام بوده و نسبت به ایشان محبت داشته باشد و آنان را یاری کند.

قرآن کریم ولی و سرپرست مردم را این چنین معرفی می‌کند: «إِنَّما وَلِیكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ‏»، سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها كه ایمان آورده ‏اند، همانها كه نماز را برپا مى‌دارند، و در حال ركوع، زكات مى‌‏دهند.

معنای ولایت خداوند عبارت است از این که، خداوند حق سرپرستی بر تمام موجودات و مخلوقات خود را داراست و به انحای گوناگون، ربوبیت خود را اعمال می کند .

یکی از مراتب توحید در ربوبیت، ربوبیت تشریعی است، یعنی در دایره حیات انسانی فقط خداوند است که حق قانون گذاری دارد و برای انسان تعیین تکلیف می کند و محدوده آن را بیان می نماید.

از جمله روابطی که بین خدا و خلق، لحاظ می شود اینست که مخلوقات نه تنها در اصل وجود و پیدایششان نیازمند به خدا هستند بلکه همه شئون وجودی آنها وابسته به خدای متعال است و هیچگونه استقلالی ندارند و او به هر نحوی که بخواهد در آنها تصرف می کند و امورشان را تدبیر می نماید.