هنگامی که افراد قبیله‌ی قریش، اوضاع آسمان را پریشان و دگرگون دیدند، گمان کردند که قیامت برپا شده، به همدیگر می‌گفتند: «این پدیده‌ها نشانه‌ی برپا شدن قیامت است که یهودیان و مسیحیان از آن سخن می‌گویند».

جابربن عبدالله انصاری می‌گوید؛ پیامبر(ص) فرمود: «خداوند قطعه‌ای نور آفرید، و آن را در صُلب حضرت آدم(ع) قرار داد و پس از آدم، همان نور نسل به نسل منتقل شد تا در صُلب عبدالمطّلب (جدّ اول پیامبر) قرار گرفت.

در قرآن وقتی که از دو بزرگمرد یگانه‌ی جهان بشریّت، ابراهیم خلیل(ع) و پیامبر اسلام(ص) سخن به میان آمده، تأکید شده که آنها را به عنوان اسوه‌ی نیک و الگوی صحیح قرار دهید.

اضطراب و دلهره، سراسر مدینه را فراگرفته بود، گزارش‎هایی که از داخل خانه به بیرون می‎رسید، از وضع نامطلوب آن حضرت، حکایت می‎کرد. برخی از یاران حضرت، علاقه مند بودند که از نزدیک، رهبر عالیقدر خود را زیارت کنند، ولی حال پیامبر(ص) اجازه نمی‎داد در اطاقی که آن حضرت بستری بودند، جز اهل بیت وی، کسی رفت و آمد کند.

قبل از این که ابوسفیان به مکّه برگردد، پیامبر(ص) دستور دادند عباس، او را در تنگنای درّه نگه دارد تا واحدهای ارتش نوبنیاد اسلام، با تجهیزات و ساز و برگ خود در برابر او رژه روند، و او در روز روشن، از قدرت نظامی اسلام آگاه گردد، و پس از بازگشت به مکّه، مردم را از قدرت ارتش اسلام، بترساند، و آن‎ها را از فکر مقاومت بازدارد.

سران برخی از قبایل یهود که بعد از مسلمان شدن مردم مدینه و آمدن پیامبر(ص) مدینه را ترک کرده و در خیبر مسکن گزیده بودند، نقشه دقیقی برای براندازی اساس اسلام کشیدند و مسلمانان را با دسته‎های گوناگون روبرو ساختند که در طول تاریخ عرب بی‎سابقه بود.

صحنه میدان اُحد یکی از زیباترین صحنه‎های جانبازی و فداکاری در راه حق و مراکز عشق به حقیقت و ایثار و از خودگذشتگی است. خاطرات آموزنده مسلمانان در این جنگ بسیار شگفت‎انگیز و پرجاذبه است.

بحیرا گفت: این طفل آینده‎ی درخشانی دارد این همان پیامبر موعود است که کتاب‎های آسمانی از نبوت جهانی و حکومت گسترده‎ی او خبر داده‎اند، این همان پیامبری است که من نام او و نام پدر و فامیل او را در کتاب‎های دینی خوانده‎ام و می‎دانم از کجا طلوع می‎کند و به چه نحو آئین او در جهان گسترش پیدا می‎کند...