«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
لِكُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ.
هر دردی دوا و درمانی دارد. داروی گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است. (ثواب‌الاعمال، ص 365)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: لایَجتَمِعُ الحَسَدُ وَ الایمانُ فی قَلبِ امْرِیءٍ. حسد و ایمان (هرگز) در دل یک نفر با هم جمع نمی‌شوند. (مستدرک، ج 12، ص18)
«امام موسی‌كاظم(علیه‌السلام)»: لَیسَ مِن دواءٍ اِلّا و یُهَیِّجُ داءً و لَیسَ شَیءٌ أٌنفَعُ فی البَدَنِ مِن اِمساكِ الیَدِ اِلّا عمّا یحتاجُ اِلَیهِ. دارویی نیست كه خالی از عارضه و اثرات جانبی نباشد. برای بدن خود جز در موارد مایحتاج و نیازمندی، چیزی بهتر از پرهیز كردن نیست. (وسائل، ج 2، ص 629)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: حِرفَةُ المَرءِ كَنزٌ. حرفه و صنعت برای انسان یک گنج به حساب می‌آید. (مواعظ عددیه، ص 21)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَی مَن یَموتَ! در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش می‌کند در حالی که دارد مردگان را می‌بیند! (نهج‌البلاغه، کلمة 121)
«پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: افضلُ اَعمالٍ اُمّتی اِنتظارُ الفَرَج. افضل اعمال امت من انتظار فَرَج و ظهور امام زمان علیه‌السلام است. (الشِّهاب فی‌الحِکَم و الآداب، ص 16)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: بادِرْ شَبابَكَ قَبلَ هِرَمِكَ و صِحَّتَكَ قَبلَ سُقمِكَ. جوانی‌ات را قبل از پیری قدر بدان و سلامتی‌ات را پیش از بیماری غنیمت شمار. (فهرست غرر، ص 170)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اَلمُستَشیرُ مُتَحَصِّنٌ مِنَ السِّقطِ.
کسی از لغزش و خطا مصون می‌ماند که در کارها با دیگران مشورت می‌کند. (فهرست غرر، ص 183)
«مولی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)»: تعاهدوا الصَّلواتِ الخَمسَ فی الجماعاتِ و لاتَعج‍ِزوا عَنها. با شرکت در نمازهای پنجگانه در جماعت‌ها خود را ملزم کنید و در این کار سُستی و سهل‌انگاری به خرج ندهید. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 196)
«امام جعفرصادق علیه‌السلام»: كَذَبَ مَنِ ادَّعَی مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ یَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا. دروغ می‌گوید کسی که ادعای محبّت ما را می‌کند ولی از دشمنان ما تبرّی و بیزاری نمی‌جوید. (بحار، ج 27،ص 59)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: أَفضَلُ الوَرَعِ حُسنُ الظَّنِّ. حسن‌ظن و خوش‌بینی بالاترین مرتبه تقوی و پرهیزکاری است. (فهرست غرر، ص 226)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: مَن تَحَریَّ القَصَدَ خَفّتْ عَلَیهِ المُؤَنُ. کسی که در زندگی‌اش میانه‌رو باشد مخارج زندگی برای او سبک و آسان خواهد بود. (مواعظ صدوق، ص 77)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:ما مَحَقَ الاسلامَ مَحْقَ الشُّحِّ شیءٌ! هیچ‌چیز به اندازه بخل و خسیسی اسلام را منهدم نکرده است! (خصال، ج 1، ص 15)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: اَلله اَلله فی‌النِّساءِ و ماملَكَت اَیمانُكُم. از خدا بترسید و درباره زنان و زیردستان خود خدا را شاهد و ناظر بگیرید. (نهج‌البلاغه، (وصیت) نامه 47)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: لاتَفَعَلْ ما یَشینُ العِرضَ والاِسم. هیچ‌وقت به كاری كه باعث بدنامی و لطمه زدن به حیثیت تو می‌شود اقدام مكن. (فهرست غرر، ص 242)
«امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: اُغزوا تُوَرِّثوا ابناءَكُم مَجداً. در جبهه‌های نبرد با دشمن همواره آماده و در راه خدا جهاد نمائید كه شرف و افتخار را بعد از خود برای فرزندانتان به یادگار خواهید گذاشت. (وسائل، ج 11، ص 9)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: إنَّ الشیطانَ یَجری مِنِ ابنِ آدمَ مَجریَ الدَّم! شیطان، همانند گردش خون در تن آدمی جریان دارد! (شهاب‌الاخبار، ص 359)
«مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»: العاقِلُ مَنِ اِتَّعَظَ بِغَيره.
آدم عاقل كسي است كه از ديگران پند و موعظه مي‌گيرد. (فهرست غرر، ص 407)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: ما بَلَی اللهُ العِبادَ بِشَیءٍ اَشدَّ عَلیهم مِنَ اِخراجِ الدِّرهَم! خداوند بندگان را به چیزی سخت‌تر از خرج کردن پول امتحان نکرده است! (بحار، ج 70، ص 139)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: من اَطاعَ الواشی ضَیَّعَ الصّدیقَ. كسی كه به حرف آدم سخن‌چین گوش بدهد دوستان خود را از دست خواهد داد. (نهج‌البلاغه، كلمة 231)