حکم احترام به نام مبارک امام زمان (عج)

من سید و آقای پیامبرانم، علی ابن ابیطالب سید اوصیا است، به درستی که اوصیا و جانشینان بعد از من دوازده نفرند، اول آنها علی و آخر آنها قائم است. (پیامبر اکرم صلی الله و علیه و اله، الحکم الزاهره، 1/102)

مهدی از فرزندان من غیبتی دارد، هنگامی که ظهور کند زمین را پر از عدل و قسط کند، همانطور که پر از ظلم و ستم شده باشد. (پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله، الحکم الزاهره، 1/107)

روزی در مجلس امام صادق علیه السلام از امام زمان علیه السلام یاد شد. امام صادق علیه السلام به خاطر تعظیم و احترام اسم آن حضرت به پا ایستاد. (مکیال المکارم، 2/245)

سؤال: آیا موقع شنیدن نام مبارک (قائم) ایستادن لازم است؟ در این هنگام دست بر سر گذاشتن چه صورت دارد؟

حضرت آیت الله خامنه‌ای:

احترام خوب و مستحسن است.

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی:

واجب نیست ولی برحسب بعض روایات و سیره‌ای که برقرار شده، تجلیل و تعظیم از آن حضرت است و برحسب بعض روایات دست بر سر گذاشتن تأسی به حضرت امام رضا علیه السلام است. مع‌ذلک نایستادن در بعضی مواقع که مشعر بر عدم احترام باشد، جایز نیست.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی:

ایستادن مستحب است، و در روایتی آمده که حضرت رضا علیه السلام هنگامی که نام مبارک آن حضرت را شنیدند برخاستند و دست بر سر گذاشتند.

حضرت آیت الله بهجت:

از آداب است.

حضرت آیت الله فاضل لنکرانی:

خوب است، احترام شود.

حضرت آیت الله سیستانی:

مناسب است و در بعضی روایات وارد شده است.

حضرت آیت الله تبریزی:

لزومی ندارد و لکن در بعضی روایات وارد شده که امام رضا علیه السلام در وقت نام بردن حضرت به احترام ایستاد و دست بر سر گذاشت.