امام جواد(ع):
«اَلْمُؤْمِنُ یَحْتَاجُ إِلَی ثَلَثِ خِصَالٍ:
تُوفیقٌ مِنَ اللهِ؛
وَ وَاعِظَةٍ مِنْ نَفْسِهِ؛
وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.[۱]
شخص با ایمان نیازمند به سه چیز است: توفیقی از سوی پروردگار؛ و واعظی از درون جان و دل؛ و پذیرشی از اندرز دهندگان!»
در این راه پرفراز و نشیبی که انسان در زندگی در پیش دارد برای این که بتواند از خطرات بیشماری که سعادت او را تهدید میکند رهایی یابد و موجودی مفید و مؤثّر در اجتماع گردد، در درجهی اوّل نیاز به یک ارتباط معنوی و روحانی به پروردگار دارد که از ذات پاکش مدد گیرد، و سپس وجدانی بیدار و آگاه از درون او را موعظه کند؛ و پس از آن گوشی شنوا که از افکار، راهنمائیها، و مشورتهای دیگران استفاده کند.
آن کس که این سه سرمایهی بزرگ را دارد، همه چیز دارد!
سه چیز که شخص با ایمان نیازمند به آنهاست را نام ببرید.
[۱]. منتهی الامال، جلد دوم، صفحهی ۶۰۰.