پس از شهادت امام علی(ع)، در دورانی كه صلحی ناپایدار حاكم بود، مروان فرماندار مدینه بود، روزی بر منبر مسجد مدینه بهنگام سخنرانی، نام مقدّس امام علی(ع) را آورد و خفّاش صفت به ساحت قُدس آفتاب اهانت كرد، مردم شنیدند امّا چیزی نگفتند، و اعتراض و مخالفتی پدید نیامد. این خبر به حضرت اباعبدالله(ع) رسید.
امام حسین(ع) در حالی كه خشم مقدّس وجود او را فرا گرفته بود وارد مسجد شد و راه بر مروان بست و خطاب به او اظهار داشت:
قال الامام الحسین(ع): یابْنَ الزَّرْقاءِ! وَیابنَ اكِلَةِ الْقُمَّلِ! أَنْتَ الْواقِعُ فی عَلی؟! اَلا اُخْبِرُك بِما فیكَ وَ فی أَصْحابِكَ وَ فی عَلِی؟ فَإِنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالی یقُولُ: «إنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّاً».[۱]
فَذلِكَ لِعَلِی وَ شیعَتِهِ «فَإِنَّما یسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقینَ».[۲] فَبَشَّرَ بِذلِكَ النَّبِی(ص) لِعَلِی بْنِ اَبی طالِبٍ(ع) «وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدّاً»[۳] فَذلِكَ لَكَ وَلِاَصْحابِكَ.[۴]
امام حسین(ع) فرمود:
(ای فرزند زن بدنام، و فرزند شپش خورده، تو نسبت به امام علی(ع) جسارت میكنی؟ آیا میخواهی به تو اطلاع دهم كه خدا در قرآن نسبت تو و یاران تو و نسبت به امام علی(ع) چه فرماید؟ خداوند بزرگ در آیه 96 مریم نسبت به علی(ع) و یاران او فرمود: «آنانكه ایمان آوردند و اعمال نیكو انجام دادند خدای رحمن آنان را در نظر انسانها دوست داشتنی جلوه خواهد داد». این آیه به علی(ع) و شیعیان او اختصاص دارد و در آیهی بعد از این فرمود: «ما قرآن را تنها بر زبان تو آسان قرار دادیم تا با آن پرهیزكاران را بشارت دهی». و رسول خدا(ص) بوسیله قرآن علی(ع) را بشارت داد.
امّا نسبت به تو و یاران تو فرمود: «و دشمنان لجوج را از عذاب الهی بترسان»).
[۱]. سورهی مریم آیهی 96.
[۲]. سورهی مریم آیهی 97.
[۳]. سورهی مریم آیهی 97.
[۴]. تفسیر فرات ص253 حدیث 345، بحارالانوار ج44 ص210 حدیث 7، عوالم بحرانی ج17 ص89 حدیث 4.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد دشتی