زنده کردنِ استخوان پوسیده

زنده کردنِ استخوان پوسیده

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِی خَلْقَهُ قَالَ مَن یحْی الْعِظَامَ وَهِی رَمِیمٌ (۷۸) قُلْ یحْییهَا الَّذِی أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ (۷۹)
در حالی که آفرینش نخستین خود را از یاد برده برای ما مثلی زد [و] گفت: چه کسی این استخوان‌ها را در حالی که پوسیده‌اند، زنده می‌کند؟ (۷۸) بگو: همان کسی که نخستین بار آن را پدید آورد. زنده‌اش می‌کند، و او به هر چیزی داناست. (۷۹) (یس)

توضیح:

این آیه هم پاسخی به انکار معاد از سوی کافران است و هم دلیلی بر معاد جسمانی؛ زیرا از زنده کردن همان استخوان پوسیده سخن می‌گوید. گفتنی است این آیه زمانی نازل شد که فردی از مشرکان استخوان پوسیده‌ای از قبرستان یافته و به نزد پیامبر(ص) آمد. سپس آن استخوان را با دست خویش خرد کرد و به آن حضرت گفت: چه کسی این استخوان متلاشی شده را دوباره زنده می‌کند؟ آیه‌ی فوق نازل شد و جواب او را داد.

حدیث:

شخصی مادیّ‌گرایی به امام صادق(ع) عرض کرد: چگونه انسان پس از مرگ دوباره زنده می‌شود؛ در حالی که بدن او پوسیده و اعضای بدنش متلاشی شده است؛ یک عضو در فلان شهر طعمه‌ی درندگان شده و عضو دیگر در جای دیگر خوراک خزندگان، عضو دیگر خاک گردیده و با گِل آن دیواری بنا شده است؟! حضرت فرمود: آن کسی که بدن را از هیچ آفرید و بدون الگوی سابقی آن را صورتگری کرد، می‌تواند مانند اوّل آن را بازگرداند.» احتجاج: ص۳۵۰.

نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت