حضرت مهدی(ع)؛ فروغ تابان ولایت

شکّی نیست که از مهم‌ترین عوامل پیروزی، اتّحاد و اجتماع و به ‌هم‌پیوستگی است که به‌ راستی یک اهرم بسیار قوی برای حرکت دادن سریع چرخ‌های انقلاب است. منتظران امام مهدی(ع) باید به آن توجّه کامل داشته باشند...

یکی از مسائل مهم در زمان غیبت، مسئله رهبری و توجّه به تشکیل حکومت‌های صالح در کشورهای اسلامی است، رهبر صالح است که می‌تواند چرخ‌های انقلاب را به حرکت درآورد و اسلام را به ‌طور صحیح اجرا نماید و در پرتو آن قوانین اسلام زنده شوند، تا زمینه‌ساز سازنده‌ای برای قیام جهانی حضرت مهدی(ع) به وجود آید.

یاران و منتظران مهدی(ع) به‌خصوص باید به امر به ‌معروف و نهی از منکر و جهاد و مبارزه با انحرافات و دشمنان و آگاهی از جریانات جهان اهمیّت خاصّی بدهند و همواره در صحنه حضور داشته باشند.

مسلمانان باید هشیار و بیدار باشند و فراموش نکنند و بدانند که انگیزه غیبت آن حضرت چه بوده و فواید آن چیست؟ انتظار یعنی چه؟ یاران خاصّ حضرت مهدی(ع) باید دارای چه ویژگی‌ها و شرایطی باشند؟

امام صادق(ع) فرمود: «مردم قم یاور قائم(ع) و خواهان حقّ ما هستند. آنگاه امام صادق(ع) سرش را به‌ سوی آسمان بلند کرد و عرض کرد: خدایا این مردم را از هر فتنه‌ای حفظ کن و از هر هلاکتی نجات بده.

یکی از شئون یک حکومت جهانی، و یا فراهم آوردن مقدمات آن، استفاده از مراکز استراتژیکی و مهم از نظرات مختلف، به‌ خصوص از نظر معنوی است. این مراکز همچون پایگاه و هسته‌های اصلی هستند که می‌توان از آن‌ها به ‌عنوان فراهم آوردن اسباب کار استفاده کرد.

اهمّ هدف امام قائم(ع) تکمیل نفوس و آگاه کردن مردم و خط دادن به آن‌ها و هدایت کامل معنوی و علمی آن‌ها و نجات دادن آن‌ها از استضعاف در جهت معنی و فکر و اندیشه است.

وقتی‌که قائم ما(ع) قیام کرد، خداوند دست رحمتش را بر سر بندگانش می‌گذارد و به‌ وسیله آن عقل‌ها و اندیشه‌هایشان را به کمک هم گرفته و کامل می‌سازد.

هر کس از برادران دینی‌ات تقوا پیشه کند و از خدا بترسد و آنچه که بر عهده‌اش است به مستحقش واگذار نماید، از فتنه و آشوب باطل محفوظ خواهد ماند.

بزرگان بحرین که در ظاهر دلیل قانع‌کننده‌ای بر بطلان دلیل انار نداشتند و خود را در فشار و بن‌بست می‌دیدند، با خواهش و تمنّا سه روز مهلت خواستند، فرماندار نیز سه روز به آن‌ها مهلت داد تا شیعیان پاسخ آن دلیل را بیاورند وگرنه خود را برای اطاعت اوامر فرماندار حاضر نمایند، به‌ این ‌ترتیب تا اینجا ترفند و نقشه وزیر در مسیر خود قرار گرفته و به مرحله اجرا و نتیجه‌گیری‌اش نزدیک می‌شد.

علّامه چون متوجه شد، خود را به دست‌ و پای امام زمان(ع) انداخت و آن‌چنان محو عشق آن حضرت شد که مدتی چیزی نفهمید، پس‌ از آنکه به حال خود آمد، کسی را ندید، به خانه مراجعت کرد و فوری کتاب تهذیب خود را بازنمود و دید آن حدیث با همان علائم از صفحه و سطر تطبیق می‌کند...

سیصد و شصت مرد کامل الهی در بین حجرالأسود و مقام ابراهیم(ع) با امام قائم(ع) بیعت می‌کنند... آن‌ها وزیران اویند که بار سنگین مسؤولیت‌های کشور جهانی را اداره می‌نمایند.

هنگامی‌که امام قائم(ع) از سوی خداوند اجازه خروج و ظهور بگیرد، خدا را به اسم اکبر در لغت عبرانی بخواند و 313 نفر از اصحابش که از افراد نخستین در مورد قبول ولایت امام هستند، مانند پاره‌های ابر پاییزی به‌ سوی او می‌شتابند...

در همه‌ جا معروف است و در کتاب‌های مربوط به امام زمان(ع) نوشته‌ شده که هنگام ظهور آن حضرت، 313 نفر یاران مخصوصش به او می‌پیوندند و همچون کوه در برابر حوادث ایستادگی کرده و همراه امام(ع) هستند...

مردمی که در زمان غیبت امام زمان(ع) به سر می‌برند و معتقد به امامت و رهبری آن حضرت بوده و منتظر ظهور و قیامش هستند، از مردم هر زمانی برترند...

در قرآن کریم، این کتاب انسان‌ساز و حرکت آفرین در رابطه با یاران حضرت مهدی(ع) یک آیه است که بسیار امیدبخش و سازنده است، این آیه در حقیقت بیانگر حقایق و واقعیت‌هایی است که اگر به‌ طور جدی و همه‌ جانبه تعقیب گردد، موانعِ سر راه را برمی‌دارد و جهان را به استقبال مصلح جهانی حرکت می‌دهد.

تخصّص و تعهّد و به‌ عبارت ‌دیگر علم و ایمان، و توسعه دادن به این دو در همه ابعاد زندگی، بهترین زمینه‌ساز برای فراهم شدن ظهور امام زمان(ع) است، و این دو همچون دو بال پرنده‌اند که آن پرنده با آن دو بال به پرواز درمی‌آید...

یکی از عوامل پیروزی، داشتن هدف است، به ‌ویژه هدفی عالی و تأمین‌کننده تمام ابعاد سعادت بشر - در مورد مصلح آینده حضرت مهدی(ع) تمام پیامبران و امامان و کتب آسمانی و ادیان حقیقی، خبر از ظهور او را در آخرالزمان داده‌اند، و این عقیده در اسلام جزء بافت و ارکان اسلام است...

پیامبر(ص) بر اساس علم و منطق با گروه‌های مختلف غیر اسلامی مناظره و بحث می‌کرد. امام صادق(ع) چهار هزار شاگرد در رشته‌های مختلف تربیت می‌نمود و شخصاً با منکران خدا می‌نشست و به بحث و گفتگو می‌پرداخت.

انتظار به معنی آینده‌نگری، به معنی ناراضی بودن از وضع موجود و راضی شدن به آینده بهتر است، همچون بیمار که انتظار صحت و سلامتی دارد، یعنی امید آن دارد که از وضع موجود رهایی یابد و به وضع بهتری برسد. و پُرواضح است چنین دگرگونی نیاز به زمینه‌سازی دارد.