پایگاه اطلاع رسانی دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

بعضی گمان می‌کنند سعادت در تأمین خواسته‌های دل است و هر کسی به خواسته‌های دلش برسد به سعادت رسیده و کامیاب شده است. به همین جهت در این راه می‌تازند تا آمال و آرزوها را لباس تحقّق بپوشانند. این اشتباه بزرگی است. شقاوت است، سعادت نیست.

خداوند انبیاء و رسولان خود را متصرّف در عالم قرار داده که می‌توانند با اراده‌ی خود دگرگونی در موجودات از هر قبیل که باشند ایجاد کنند. آسمان و زمین، کوه و دریا، آتش و باد را به اذن خدا مسخّر فرمان خود سازند.

امام منصوب از جانب خدا، با اذن خدا و تقدیر خدا، دارای علم محیط به همه چیز و قدرت بر ایجاد همه چیز است ولی در عالم طبع از جانب خدا موظّف است مانند سایر افراد بشر روی موازین عادی حرکت کند...

می‌دانیم که امام منصوب از جانب خدا، به اذن خدا می‌تواند با یک اشاره قدرت‌های ظلّام جبّار را به زانو در آورده تسلیم خود سازد، ولی این کار با موضوع اختیار عالم انسان، ناسازگار است؛ زیرا انسان باید با اختیار خود تسلیم در مقابل حق گردد نه با اکراه و اجبار و اضطرار.

ما شیعه‌ی امامیّه با این که امتیازمان از سایر مذاهب این است که اعتقاد به امامت و خلافت بلافصل امام امیرالمؤمنین علیّ بن ابیطالب(ع) پس از رحلت رسول خدا(ص) داریم و در واقع ما شیعه‌ی علوی هستیم و مذهبمان نیز مذهب علوی است، پس چگونه شده که به عنوان دارندگان مذهب جعفری شناخته شده‌ایم؟

انسان به سرشت اولیّه‌اش دوست دارد که تمام کمالات را به طور دائم و کامل داشته باشد و دارای حیاتی شود که دنبالش مرگ نباشد، صحّت و سلامتی که بیماری تهدیدش نکند، ثروتی که هرگز پایان نپذیرد، قدرتی که منتهی به عجز نگردد، دوران جوانی که پیری به سراغش نیاید و خلاصه می‌خواهد که همیشه همه چیز داشته باشد.

امتیاز اصلی ما از سایر مذاهب این است که ما اعتقاد به امامت و خلافت بلافصل امام امیرالمؤمنین علیّ بن ابیطالب(ع) پس از رحلت رسول اکرم(ص) داریم و لذا ما در واقع شیعه‌ی علوی هستیم و مذهبمان نیز علوی است.

حضرت آدم(ع) از خوردن گندم در بهشت منع شد، وعده داد از آن نخورد، ولی به وعده‌ی خود وفا نکرد و از آن خورد و از بهشت رانده شد. ولی حضرت علی(ع) در تمام عمر از گندم غذایی تهیه نکرد، با این که که خداوند او را منع نکرده بود، و باخدا نیز عهد نموده بود که از آن نخورد.

حضرت مریم(س) پیام داد که قبل از مرگ، عبودیّت و بندگی خدا و راز و نیاز در نیمه‌های شب باخدا، در عالم برزخ بسیار کارساز است و موجب نشاط و رحمت خاص الهی خواهد شد.

من قصّه‌ی خود را برای آن‌ها بازگو کردم، آن‌ها همان قبر را شکافتند، من وارد قبر شدم، دیدم عیالم در میان لحد خوابیده است، همان‌دم زیورهای او را که طبق مذهب نصاری، با او دفن شده بود، بیرون آوردم، و به حضور شما رسیدم و تقدیم می‌کنم، تا در آنچه صلاح دانستید به مصرف برسانید!!

هنگامی ‌که جنازه‌ی مادر را در میان قبر گذاشتند، دختر فریاد می‌زد: «من از مادرم جدا نمی‌شوم.» هر چه خواستند او را آرام کنند، مفید واقع نشد، دیدند اگر بخواهند با اجبار، دختر را از مادر جدا کنند ممکن است جانش به خطر بیفتد، سرانجام بنا شد دختر را در قبر مادرش بخوابانند...

او از دنیا رفت، همسرش طبق وصیّت او عمل کرد و پس از مدّتی روپوش را از چهره‌ی قاضی رد کرد، تا به ‌صورت او نگاه کند، ناگاه کرمی را دید که بینی شوهرش را مثل قیچی پاره می‌کند، با دیدن این منظره وحشت کرد.

روزی حضرت عیسی(ع) همراه حواریّون (دوستان نزدیکش) در بیابان عبور می‌کردند، تا به یک آبادی ویران ‌شده رسیدند و اهل آن و پرنده‌ها و جاندارانش یکجا مرده بودند، حضرت عیسی به حواریّون فرمود: «این‌ها بر اثر عذاب عمومی و خشم الهی به هلاکت رسیده‌اند، و اگر به مرگ خود به ‌تدریج مرده بودند، همدیگر را به خاک می‌سپردند».

جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: همراه پیامبر(ص) عبور می‌کردیم تا به کنار دو قبر رسیدیم، آن حضرت فرمود: صاحبان این دو قبر اکنون عذاب می‌شوند، عذاب یکی از این‌ها از این‌رو است که در دنیا غیبت می‌کرد و عذاب دیگری از این‌روست که از پاشیدن قطرات ادرار به بدنش، پرهیز نداشت.

همه‌ی بنی‌امیّه هنگام مرگ به ‌صورت این جانور (شبیه سوسمار) مسخ شدند، از جمله عبدالملک بن مروان (پنجمین خلیفه‌ی اموی) که به این صورت درآمد، فرزندانش هنگامی ‌که او را به آن شکل دیدند، حیران شدند که با او چه کنند که ناگهان ناپدید شد...

یکی از فلسفه‌های وجود عالم برزخ این است که در آن، پاره‌ای از کمبودهای تعلیم و تربیت مؤمنان، جبران می‌گردد. درست است که آنجا جای عمل صالح نیست، ولی چه مانعی دارد که محل معرفت بیشتر و آگاهی و تکامل افزون‌تر باشد.

امام صادق(ع) فرمود: در عالم قبر، از نماز و زكات و حج و روزه و ولایت و محبّت میّت با ما خاندان رسالت، سؤال می‌کنند، مقام ولایت (که به صورتی) در جانب قبر قرار دارد، به نماز و حج و روزه و زکات می‌گوید: «اگر در شما نقص وجود دارد، من آن نقص را تکمیل می‌کنم».

یکی از ویژگی‌های عالم برزخ این است که گنه‌کاران با ورود به عالم برزخ و آگاهی به قسمتی از اسرار پشت پرده، نتیجه‌ی اعمال خود را می‌بینند، بار گناه بر آن‌ها فشار می‌آورد، نادم و پشیمان می‌شوند و تمنّای بازگشت به دنیا و جبران می‌کنند...

یکی از روحانیّون خوب بنی‌اسرائیل از دنیا رفت، در عالم قبر پس از گفتگو، یک تازیانه به او زدند که قبرش پر از آتش شد، زیرا او یک ‌بار (از روی عمد) بی‌وضو نماز خوانده بود و از کنار مظلوم ضعیفی عبور کرده بود بی‌آن که او را یاری کند.