ام البنین

عشق امّ البنین به امیرالمؤمنین علیه السّلام و وفاداری او نسبت به امام تا به حدّی بود که بعد از شهادت آن حضرت با وجود آن که جوان و زیبا بود، ولی حاضر نشد دیگری را به همسری خود بپذیرد. امّ البنین علیها السّلام می‌فرمود: «سزاوار نیست پس از علی، ما در خانه‌ی دیگری باشیم و با مرد دیگر پیمان همسری بندیم».

نام مبارکش «فاطمه» و کنیه‌ی او «امّ‌البنین» است. در میان اعراب این‌چنین مرسوم بود که هرگاه زنی صاحب بیش از سه فرزند می‌شد او را به امّ‌البنین مکنّی می‌نمودند.

پس از شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، خانه‌ی امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام کنج عزلت و تنهایی بود. بارها شده بود که سردار خیبر گوشه‌ای از خانه زانوان غم را به بغل می‌گرفت و با نگاه به‌جای خالی سرور بانوان جهان و نور عالم امکان فاطمه سلام‌الله‌علیها، اشک غربت از دیده می‌فشرد.