پایگاه اطلاع رسانی دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

اسلام نمى ‏گويد كه بايد زن را در خانه محبوس كرد و جلوى بروز استعدادهاى او را گرفت. مبناى حجاب در اسلام اين است كه التذاذات جنسى بايد به محيط خانوادگى و به همسر مشروع اختصاص يابد و محيط اجتماع، خالص براى كار و فعاليت باشد.

اشتغال زنان در جامعه، بدون هماهنگی با ارزش های اسلامی و سنّت های دینی، اگرچه ممکن است در کوتاه مدّت تأثیر مثبتی در رشد تولیدات و سایر متغیّرهای اقتصادی داشته باشد، ولی اندک زمانی نخواهد گذشت که به ضرر همان اقتصاد جامعه خواهد شد

اگر مادر به وظیفه ی خویش عمل نکند و در برابر چشمان کودک دست به رفتارهای نامناسب و ناشایست بزند، طبیعی است که کودک از او تبعیّت می کند و در نتیجه پست و منحرف تربیت خواهد شد.

از نظر تئوری و دیدگاه، غربی ها و نظام سرمایه داری در قرن اخیر مدّعی آنند که تا پیش از این در حقوق زنان اجحاف شده و گذشتگان ما میان زن و مرد تبعیض قائل شده اند، بنابراین باید با ایجاد تشابه و تساوی در حقوق زن و مرد، به این ظلم و تبعیض پایان داد.

آن برهانى كه يوسف از پروردگار خود ديد، همان برهانى است كه خدا به بندگان مخلص خود نشان مى ‏دهد و آن نوعى از علم مكشوف و يقين مشهود و ديدنى است كه نفس آدمى با ديدن آن چنان مطيع و تسليم مى ‏شود كه ديگر به هيچ وجه ميل به معصيت نمى ‏كند.

شاید برای بعضی به اشتباه این گونه جا افتاده باشد که «چون یوسف علیه السّلام پیغمبر بود و معصوم، اصلاً نمی توانست گناه کند و به همین خاطر نمی توان داستان عفّت ورزی یوسف را به عنوان الگویی برای سایر مردم معرّفی کرد...

در چنین وضعیّتی تکلیف به حجاب و عفاف، تکلیف به کاری است که از طاقت انسان خارج است و در نتیجه این تکلیف در شرایط کنونی باطل می باشد...

غریزه ی جنسی (خصیصه ی تجاذب و کشش متقابل میان زن و مرد) یکی از آیات و نشانه های اعجاب انگیز حکمت بالغه ی الهیّه است که به منظور تداوم و بقای نوع بشر در سرنوشت هر انسان سالمِ صحیح المزاجی نهاده شده است.

مهم ترین آسیبی که گریبان گیر حکومت مسلمین در اندلس شد و فرجام ناخوشی را برای آن رقم زد، تفرقه و فساد اخلاقی بود و این نکته ای است بسیار حایز اهمیت که برابر آموزه های دینی، باید از آن عبرت گرفت.

هنوز کلمات جسورانه ی آن بدفطرت تمام نشده بود که ناگهان به طرز مرموزی پای او به ماشه ی اسلحه اش برخورد کرد و تیری به زیر چانه اش خالی شد، و در همان جا به درک واصل شد. صدای تکبیر مردم بلند شد، و آن زن چادرش را برداشت و به راه خود ادامه داد.

ناگاه راهب دید ابر بر سر راهزن سایه افکنده و به دنبال او حرکت می کند. نزد راهزن آمد و گفت: تو در پیشگاه خدا بهتر از من هستی، دعا به خاطر تو به استجابت رسیده است نه به خاطر من، حقیقت را بگو، تو چه کار خوبی در نزد خدا داری؟!

لازم است عموم افراد جامعه، خصوصاً جوانان را از نقش حجاب و عفاف در ایجاد هویت فرهنگی و ملّی مستقل برای کشور و ملّت آگاه کرد و هم چنین آثار مثبت سیاسی این استقلال و مقاصد دشمنان در ترویج برهنگی که خود یکی از راه های تهاجم فرهنگی است را با ذکر شواهد و نمونه های تاریخی تشریح نمود.

توجیهات نادرستی که از برخی اشخاص در رابطه با عدم رعایت حجاب و عفاف شنیده می شود مانند: «دلم می‌خواهد- آزادم- ربطی به دیگران ندارد»، از نوع توجیهات شیطانی ای است که سلامت آن ها و جامعه را به خطر می اندازد.

حیا و به عبارت دیگر شرم، گوهری در وجود انسان های سلیم النفس است که مانع از ارتکاب کارهای قبیح، هتک حرمت ها و عبور از حدود و مرزهای اخلاقی می شود.

اصنافی که حوزه‌ی کاری آن‌ها در ارتباط با پوشاک است، به عنوان یک مسلمان و هم وطن ایرانی مسئولیت سنگینی را به عهده دارند. آن‌ها باید از طرّاحی و تولید پوشش‌هایی که متناسب با فرهنگ اسلامی و ایرانی نیست به شدّت پرهیز کنند.

یکی از اشتباهات بسیاری از خانواده‌ها در تربیت فرزندان خود آن است که گمان می کنند تربیت فرزند در بسیاری از امور دینی و اخلاقی از دوران نوجوانی و بلوغ آغاز می شود و تا قبل از این سن، کودک قدرت تشخیص، ادراک و یادگیری ندارد.

یکی از وظایف مهمّ و ضروری مردم در قبال حجاب و عفاف آن است که در انتخاب مسئولین کشور که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم از طریق رأی مردمی بر مسند امور قرار می گیرند، بصیرت، دیانت و دغدغه مندی ایشان نسبت به امور فرهنگی و دینی مخصوصاً حجاب و عفاف را حتماً مورد توجّه قرار دهند.

پیگیری‌های قوّه قضائیّه وقتی می تواند به خوبی مؤثّر واقع شود که پیش از آن ارگان‌های مربوطه به وظایف خود در جهت فرهنگ سازی حجاب و عفاف عمل کرده باشند، و الّا بدون فرهنگ سازی لازم، پیگیری‌های قانونی تنها نتیجه‌ی زودگذری خواهد داشت.

متأسّفانه سال‌هاست در حوزه نشر، شاهد آسیب‌های جدّی هستیم. همچنین آثار بی حجابی و بی عفّتی و فساد در سینمای ما غوغا می کند. در میدان نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها هم نیازی به صحبت نیست، وضعیت حجاب و عفاف هر ساله در جشنواره فجر، به تنهایی گویای وضع أسف بار و تأمّل برانگیز این عرصه فرهنگی کشور است.

در بعضی مدارس ارزش‌های دینی همچون حجاب و عفّت ورزی مورد تمسخر مسئولین مدرسه و یا بعضی از معلّمان قرار گرفته و ناجوان مردانه مورد تاخت و تاز عناصر ناشایستی از این دست واقع شده است. نتیجه‌ی این ناهنجاری‌ها به شکل مستقیم و سریعی آثار سوء خود را در دانش آموختگان آن مجموعه بر جای خواهد گذاشت.