پایگاه اطلاع رسانی دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

افرادی که به تظاهر و ریاکاری عادت می‌کنند، همه‌ی مظاهر زندگی آنها تو خالی و بی مغز می‌شود؛ از تمدّن، به ظواهر بی روح، و از زندگی، به خیالات و اوهام، و از سعادت و خوشبختی، تنها به نام، و از دین و مذهب، فقط به یک سلسله تشریفات، قناعت می‌کنند و مسلّماً بهره‌ی آنها که «ظاهر ساز» هستند، جز «ظواهر» نیست!

مسلمان واقعی کسی است که بکوشد ارتباط اجتماعی خود را با دیگران براساس کمک متقابل قرار دهد نه یکجانبه، و گرفتن کمک بلاعوض باید مخصوص افراد معلول و از کار افتاده باشد، چراکه نیاز و احتیاج سبب اسارت انسان است.

بازار رباخواران در دنیای امروز رونق خاصّی دارد؛ و وابستگی شدیدی جهان امروز با رباخواری در اشکال گوناگون پیدا کرده است؛ ولی جای شک نیست که رباخواری نظام مالی و اقتصادی جمعیّت‌ها را ویران می‌سازد و سبب می‌شود که ثروت‌ها به گونه‌ی وحشتناکی در دست افراد و مؤسّسات رباخوار جمع گردد...

کشورهای اسلامی مملو است از منابع زیر زمینی عظیم؛ حیف است روی گنج یا گنج‌ها نشسته باشیم و فقیر و نیازمند باشیم؛ آستین‌ها را بالا زنیم و ثروت‌ها را از درون زمین بیرون آوریم!

آری! به هنگام غضب، نه تصمیم بگیرید، نه مجازات کنید و نه سخن بگوئید؛ سعی کنید از آن محل دور شوید و در حال و هوای دیگر قرار گیرید!

در نزد خدای متعال اَحدی مبغوض‌تر از آن کس نیست که متکبرّانه از عبادتش سر باز زند و چیزی از او طلب و درخواست ننماید. (وسائل، ج ٤، ص ١٠٨٤)

دعا سپر و حفاظ مؤمن است. تو هر وقت دری را زیاد بکوبی بالأخره به روی تو باز خواهد شد. (اصول کافی، ج ٤، ص ٢١٤)

آری! بهترین آزمون انسان‌های با شخصیّت، آزمون راستگویی و امانت آنهاست؛ هرگاه از عهده‌ی این دو امتحان برآیند به راستی انسانند!

اگر کسی از شما بخواهد هر چه که از خدا خواست به او عطا کند باید از همه مردم قطع امید کند و تنها امید و رجای او خداوند متعال باشد. (اصول کافی، ج ٤، ص ٢١٤)

خاطره‌ی جانبازی آنان که در راه خدا و آزادی انسان‌ها، در راه شرف و فضیلت، همه چیز خود را فدا کردند، فراموش نخواهد شد؛ زیرا، خدا، آزادی، شرف و فضیلت، کهنه شدنی نیست.

هر کس صد آیه از هر جای قرآن بخواند سپس هفت مرتبه بگوید «یا الله» (و حاجت خود را بخواهد) ‌(اثر اجابت) آن چنان است که اگر دعا بر صخره سخت بخواند به یاری خدا آن را از جای برمی‌کند. (وسائل، ج ٤، ص ١١١٤)

چه تعبیر عجیب و پر معنی! سه صداست که در اعماق هستی نفوذ می‌کند و طنین آن تا ابدیّت  و تا عرش خدا پیش می‌رود و به پیشگاه عظمت پروردگار می‌رسد: صدای قلم، هر چند آهسته و کوتاه باشد؛ و صدای پای مجاهدان؛ و صدای چرخ نخ ریسی زنان با ایمان.

سرچشمه تکبّر و بزرگی فروختن بر دیگران چیزی جز عقده‌ی حقارت نیست؛ آنها که مبتلا به این عقده هستند و از آن رنج می‌برند برای جبران کمبودهای خود متوسّل به این وسیله‌ی غلط، یعنی خود را به طور مصنوعی بزرگ نشان دادن، می‌شوند.

دعای مؤمن خالی از یکی از این سه بهره نیست: یا برای آخرت او ذخیره می‌شود و یا حاجتش برآورده می‌گردد و یا بلائی که مقدر بوده به او برسد از او دفع خواهد شد. (تحف‌العقول، ص ٢٨٧)

سرزمین دل انسان همچون باغستانی است که بذر گل‌ها و گیاهان و درختان برومند در آن پاشیده شده است که اگر به‌موقع آبیاری شود محیطی پر طراوت و پر ثمر به وجود خواهد آورد.

آن روز که همه چیز با هم ازدواج کردند، «تنبلی» و «ناتوانی» به هم آمیخته و از آن دو، فرزندی به نام «فقر و تنگدستی» متولّد شد!

یک دعا در خفا و نهان در نزد خدا از هفتاد دعای آشکار أفضل و بالاتر است. (وسائل، ج ٤، ص ١١١٣)

و هنگامی که دامان آنها آلوده‌ی بی عفّتی گردد بنیان خانواده‌ها متزلزل خواهد گشت و نسل آینده‌ی آنها به فساد کشیده خواهد شد.

آن بنده‌ای که دست‌های خود را به دعا به سوی خدا برمی‌دارد در حالی که خوراک و پوشاک او هر دو از راه حرام باشد چگونه می‌خواهد دعای او مستجاب گردد؟! (لئالی‌الاخبار، ج ٤، ص ١٠٣)

انسان با ایمان همواره از دو چیز نگران است: از گناهان گذشته‌ی خود که نمی‌داند خدا با او چه رفتار می‌کند و از عمر باقیمانده که نمی‌داند چه خطراتی در پیش دارد.