قساوت

شما اي دلبستگان به خاندان عصمت و طهارت، خود را از اين‌گونه آلودگي‌ها بر كنار داريد كه لغوكاري‌ها و ياوه‌شنوي‌ها مناسب شأن شما نيست. گوش شما بايد رهگذر آيات آسماني قرآن باشد و نغمه‌هاي حضرت روح‌الامين را در خود جا بدهد. حكم و معارف الهی بايد در مخزن قلب شما بريزد.

يكي از عوامل بسيار مؤثّر در پيدايش قساوت دل كه متأسّفانه همچون ميكربي خطرناك، در پيكر زندگي ما راه يافته و در قيافه‌ی موجودي مهربان، تيشه به ريشه‌ی سلامت روح مردم می‌زند و دامنه‌ی سنگدلي را گسترش می‌دهد، موضوع استماع غناء يعني گوش دادن به موسيقي است كه خدا می‌داند چه دل‌ها را سياه و چه عمرها را تباه و چه سرمايه‌هاي پر ارج انساني را بر باد داده است و می‌دهد.

شايد بعضي توهّم كنند كه اعمال آدمي از سخن گفتن و نگاه كردن و استماع نمودن و افعال ديگري كه از اعضا و جوارح صادر می‌شود يك سلسله حركات زوال‌پذيري هستند كه موجود می‌شوند و معدوم می‌گردند و اثري از آن‌ها در حومه‌ی وجود انسان باقي نمی‌ماند تا عكس‌العمل زشت و زيبايي به‌وجود بياورد.

گاهی كه زلزله‌اي در زمين حادث می‌شود و كوهستان می‌لرزد، سنگ‌هاي زبر و خشن، از آن لرزه و ارتعاش كه نمونه‌اي از قهاريّت پروردگار آسمان و زمين است، صلابت و خشونت خود را از دست می‌دهند و پاره ـ پاره می‌شوند و با خضوع و خشيت تمام كه منبعث از شعور تكويني آن‌هاست، از قلّه‌ی كوه جدا گشته و به دامن درّه‌ها می‌غلتند.

قلب قسی و جان با قساوت آن دل و آن روحی است كه یك نوع صلابت و غلظت و خشونت پیدا كرده و سفت و سخت شده است كه در مقابل عوامل معنوی و مذكّرات روحانی، تكانی نمی‌خورد و به اهتزاز در‌نمی‌آید، هیچ‌گونه لینت و نرمی از خود نشان نمی‌دهد...