پایگاه اطلاع رسانی دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

شصت نفر از عالمان و اشراف و اعیانشان برای این سفر انتخاب شدند. نزدیک مدینه که رسیدند از مرکب‌ها پیاده شده و خود را شستشو دادند و تنظیف نمودند. لباس‌های فاخرشان را پوشیدند و خود را آراستند که در چشم مسلمانان بزرگ و باحشمت دیده شوند.

امّ البنین علیها السّلام پس از عمری پربرکت درحالی‌که سال‌ها داغ فراق عزیزانش را به دوش می‌کشید و هر روز چشمان او در رثای امیرالمؤمنین علیه السّلام و سیّد و سالار شهیدان اباعبد الله الحسین و چهار فرزند رشیدش اشک‌آلود بود، آرام و مطمئنّ از رحمت بی‌کران خدا، به سرای باقی شتافت تا با اولیاء خدا بار دیگر هم‌نشین شود.

بعضی از بزرگان همانند مرحوم شهید ثانی(رض) نظرشان این است که صلوات ما نفعی به حال آن مقرّبان درگاه خدا ندارد و در رفعت درجات آنها اثری نمی‌گذارد؛ زیرا آن‌چه از کمالات ممکن بوده خدا به آنها عطا کرده و دیگری کمبودی ندارند تا با صلوات ما آن نقص و کمبود، تبدیل به کمال گردد.

اولیای خدا دری هستند که از آن در باید به عالم قرب خدا وارد شد تا راه بدهند. دست به دامن آنها باید زد تا بپذیرند. با «صلوات» بر آنها باید خدا را خواند تا جواب بدهند این یک سرّ افتتاح دعا با صلوات است. سرّ دیگر اینکه در دین مقدّس ما، تبعیض در صَفْقِه* در معاملات جایز نیست.

وقتی ما بر رسول خدا(ص) صلوات می‌فرستیم؛ بر حسب مفاد حدیث منقول از امام صادق(ع) خدا با هزار صفّ از فرشتگان، هزار صلوات بر ما می‌فرستد و صلوات خدا هم به مفاد آیه‌ی شریفه‌ی ۴۳ سوره‌ی احزاب ما را از ظلمت به نور می‌آورد...

صلوات خدا بر رسول اکرم(ص)، افاضه‌ی رحمت است و صلوات فرشتگان و مؤمنان، دعا و طلب رحمت از خدا برای آن حضرت است؛ زیرا کلمه‌ی «صلوات» در لغت عرب، جمع «صلوة» به معنای دعا و رحمت و در اصطلاح متشرّعه به معنی نماز است.

اعلای كلمه‌ی اسلام و احیای معالم مذهب و آثار اهل‌بیت(ع) تعظیم شعایر، اعانت ضعفا، قضای حوایج و امر به معروف و نهی از منكر، مبارزه با بِدَع و پاسداری از احكام شرع، از اهمّ اموری است كه موجب خشنودی آن حضرت است و منتظر حقیقی ظهور باید به آن ملتزم و متعهّد باشد.

وظایفی كه مؤمنین در عصر غیبت در ابعاد مختلف دارند، از وظایفی كه در عصر حضور دارند كمتر نیست. مسئولیّت منتظربودن و به حقیقت انتظار ظهور داشتن، مسئولیّتی است كه همه باید در ایفای آن ساعی و كوشا باشند.

این تابلوهای یااباصالح المهدی و این مجامع و دلباختگی جوانان عزیز از قشر دانشجو، کارگر و پیشه‌ور و غیره همه نویدبخش این است که نور اسلام، خاموش نمی‌شود و قلوب پاک مؤمنین به مددهای غیبی محکم است و کسانی که فریفته‌ی ابتذال فرهنگ‌های منحط غربی و عمّال مستکبران هستند محکوم می‌باشند...

این مراسم اگر چه بیشتر یك سلسله برنامه‌های ظاهری است امّا در باطن و حقیقت، اعلام حمایت از دین و حفاظت از ارزش‌ها و سنّت‌های اسلامی و طرف‌داری از محرومان و مستضعفان و ستیز با مستكبران و ستمگران است.

نیمه‌ی شعبان روز امید انسان‌ها، روز منتظران عدالت جهانی و صلح و دوستی همگانی است. فروزان شبی که از صبح وصال نکورویان، سبقت ربوده و درخشان روزی که چون عارض خوبان، رنگ غم از آینه‌ی دل‌ها زدوده.

با تمام توان بکوشیم زبان خود را کنترل نموده و کاملاً مراقب کلماتی که از دهان خارج می‌شود باشیم که گاهی یک دروغ یا یک غیبت یا یک سخن نابه‌جا خرمن برکاتی را که به‌دست آوردیم به آتش می‌کشد.‌

در شب نیمه شعبان همه‌ی ما از گناهان خود توبه کنیم و تصمیم بگیریم برای آینده به چنین کارهای زشتی دست نزنیم و هنگام توبه کردن در پیشگاه پروردگار، وجود مقدس امام زمان ارواحنافداه را هم شاهد بگیریم و از خداوند بخواهیم به برکت آن وجود مقدس توبه‌ی ما را قبول فرمایند.

حضرت زهرا سلام‌الله علیها در رعایت حجاب و عفت ورزیدن حتّی در حضور فرد نابینا نیز کوتاهی نمی‌کردند چراکه رعایت حجاب را عامل مؤثر در حفظ و تقویت حریم عفت، حیا و دین‌داری خود فرد و جامعه می‌دانستند.

این دعا از مضامین و محتوای بسیار بلندی برخوردار است که اگر کسی اندکی آمادگی روحی داشته باشد و با توجّه این دعا را بخواند به‌ یقین در عمق وجودش نورانیّت خاصی وارد می‌شود و در دل ‌و جانش انقلابی ایجاد می‌کند.

این دعا از نظر مضمون با دعاهای دیگر فرق دارد. چون غالباً در دعاهای دیگر انسان در مقام مناجات و راز و نیاز با پروردگار از ضعف و ناتوانی خود، از نیازمندی خود به عفو و مغفرت خداوند سخن می‌گوید، ولی در این دعا از آن مطالب سخنی به میان نیامده و فقط خدا را می‌خوانیم و به صفات جلال و جمال او سوگند می‌دهیم.

سزاوار است این دعای پرمحتوا و آموزنده را با دقّت بخوانیم و در جملات آن تأمل داشته باشیم تا کاملاً لذت ببریم و سرشار از معنویت مناجات با خداوند لحظاتی را بگذرانیم.

سحرهای ماه رمضان، ویژگی خاص خود را دارد و چه فرصت خوبی است که انسان بتواند در آن وقت به‌ دور از همه غوغاهای روزانه و با استفاده از آرامش و سکوت خاص به عبادت بپردازد و مناجات‌های مخصوصی که اولیاء خدا برای سحرهای ماه مبارک رمضان بیان فرموده‌اند، مترنّم شود و از فیض سحر بهره‌مند گردد.

روزه صحیح کامل که خداوند آن را واجب فرموده به جهت تکمیل جان و نفس روزه‌دار، آن روزه همان است که حتماً با نخوردن و نیاشامیدن، از معصیت اعضا و جوارح نیز خودداری کند و اگر قدمی فراتر رفت و از تمام آنچه قلب را از یاد خدا مشغول می‌دارد امساک کرد، کامل‌ترین روزه است.

در تمام سال ماهی به عظمت ماه پربرکت رمضان نیست. زیرا ماهی است که خداوند آن را جهت اهدای بالاترین هدیه خود به جهان بشریت یعنی «قرآن مجید» برگزیده است.