پایگاه اطلاع رسانی دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

با تمام توان بکوشیم زبان خود را کنترل نموده و کاملاً مراقب کلماتی که از دهان خارج می‌شود باشیم که گاهی یک دروغ یا یک غیبت یا یک سخن نابه‌جا خرمن برکاتی را که به‌دست آوردیم به آتش می‌کشد.‌

در شب نیمه شعبان همه‌ی ما از گناهان خود توبه کنیم و تصمیم بگیریم برای آینده به چنین کارهای زشتی دست نزنیم و هنگام توبه کردن در پیشگاه پروردگار، وجود مقدس امام زمان ارواحنافداه را هم شاهد بگیریم و از خداوند بخواهیم به برکت آن وجود مقدس توبه‌ی ما را قبول فرمایند.

یکی از اموری که در رابطه با مادر، از امور قطعی است و تجربه نیز آن را تأیید می‌‏کند آثار وضعی رفتار با مادر است، که اگر نیک باشد، آثار وضعی و پاداش بسیار نیک خواهد داشت، و اگر بد باشد دارای کیفر سخت و ناهنجار خواهد شد...

رضاخان دستور داد سربازان به صحن حرم وارد شوند و مردم را تهدید کنند، و اگر مردم خارج نشدند تیراندازی کنند... رضاخان برای تشدید کار، سرتیپ البرز را به مشهد فرستاد، به دستور مطبوعي و البرز، واحدهای لشگر مشهد وارد صحن شده و مردم را به گلوله بستند.

در این هنگام خداوند به جبرئیل فرمود: «به این مخلوقات بنگر که حلم من آن‌ها را مغرور ساخته و آن‌ها خود را از عذاب من در امان می‏‌بینند و جز مرا می‏‌پرستند و پیامبر فرستاده‌ی مرا می‏‌کشند... و من به عزّتم سوگند یاد کرد‌ه‌ام که هلاکت آن‌ها را مایه‌ی عبرت جهانیان قرار دهم.»

دیگر کسی یا کسانی را نداشت که او را در برابر عذاب الهی یاری دهد و خودش نیز نمی‏‌توانست کاری کند. برایش ثابت شد که ولایت و قدرت از آن خداوندِ بر حقّ است؛ او است که برترین پاداش‏‌ها و عاقبت نیک را به انسان‏‌های مطیع می‏‌بخشد.

در قرآن، روایات و تاریخ، داستان‏ها و سرگذشت عبرت‌‏انگیز بسیاری از مکافات عمل ذکر شده که هر کدام کافی است که موجب عبرت ما گردد و نیروی کنترل از گناهان و دوری از کارهای ناشایست را در ما پدیدار سازد.

یکی از سنّت‌‌‏ها و قوانین قطعی آفرینش، مسأله مکافات عمل و به طور کلی بازتاب و نتایج عمل است. یعنی انسان هر کاری را که انجام می‌‏دهد خوب یا بد، نتیجه عملش را می‌‌بیند؛ نتیجه عمل خوب همان پاداش و نتیجه عمل بد کیفر می‌‏باشد.

هنگامی که امام صادق(ع) نماز می‌‏خواند آن چنان در خوف و اضطراب فرو می‌‏رفت که رنگ چهره‌اش سرخ و زرد می‌‏شد، گویی به طور مستقیم رو در روی با شخصی سخن می‌‏گوید.

ابوحنیفه رئیس مذهب حنفی، پایه‌های علم خود را از محضر امام صادق(ع) پی‌ریزی و تکمیل کرد، و دو سال تمام از محضر آن حضرت کسب فیض نمود، به طوری که می‌گوید: «لَوْلاَ السَّنَتانِ لَهَلَكَ نُعْمانُ؛ اگر آن دو سال نبود نعمان هلاک می‌شد.»

حفظ وحدت در صدر اسلام، موجب انسجام و فشردگی مسلمانان شد، آنها در پرتو همین همدلی و هماهنگی توانستند بر خیل دشمنان مختلف فائق آیند و به امتیازات فوق العاده دست یازند...

خطبه‌‏های زینب(س) که در کوفه و شام و در مجلس ابن زیاد و در مجلس شاهانه طاغوت شام، یزید، نیز بیانگر قهرمانی و دلاوری زینب(س) در همه عرصه‌‏ها و صحنه‌‏ها است، او هم چون مادرش زهر(س) در عین حُجب و حیا، آتش‌فشانی بر تار و پود طاغوتیان بود.

حضرت زینب(س) چون قهرمانی وصف‌ناپذیر پس از عصر عاشورا کمر همت بست تا در برابر انواع طوفان‌‏های شکننده حوادث، راست قامت باقی بماند، او این نهال نوپای عاشورا را پرورش داد، آن را به کوفه و شام و مدینه و هر جای دیگر که توانست با خود برد، و با هجرت‌‏ها و مجاهدات خستگی‌ناپذیرش به تربیت و رشد آن پرداخت.

امام سجّاد(ع) در تمام مصائب کربلا و اسارت، شرکت داشت، و سخت‏‌‌ترین و جانکاه‏‌ترین حوادث را تحمل کرد، او و همراهانش را به صورت اسیر، در کوفه به مجلس عبيدالله بن زیاد حاكم عراق که طاغوتی سنگدل و بی‌رحم بود وارد نمودند.

آن حضرت با عنوان زین‌العابدین و سجّاد خوانده می‌شود، چرا که او قبل از هر چیز بنده خالص و صالح خدا بود و سجده‌های طولانی او، هر بیننده را به‌سوی خدا و پرستش خدا جذب می‌کرد.

امام حسین(ع) یکی از امامان معصومی است که وارث پیامبران و صاحب اسم اعظم و ولایت تکوینی است و می‌‏توانست و اکنون نیز می‌‏تواند کارهای غیر عادی انجام دهد، چرا که او به مقام عالی بندگی نایل شده و از مقرّب‏‌ترین بندگان خدا در درگاه الهی است...

با این که همه امامان(ع) از جمله امام حسین(ع) دارای مقام ولایت تکوینی و کرامت‌ها بود، چرا در روز عاشورا، از این نیرو استفاده نکرد تا دشمنان را نابود کند؟

واژه‌‏ی حَجّ به معنای قصد زیارت خانه‌‏ی خدا است، ولی واژه‌‏ی حِجّ به معنای نتیجه قصد است؛ یعنی تنها قصد زیارت کافی نیست، بلکه باید زیارت مقصود و حساب شده به دست آید.

دهه فجر،‌ سرآغاز طلوع اسلام،‌ خاستگاه ارزش‌های اسلامی، مقطع رهایی ملت ایران و بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر، اسلام تولدی دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطه‌ای تعیین‌کننده و بی‌مانند بشمار می‌رود.

در روایات زیادی ما را تشویق و ترغیب کرده‌‏اند که منتظر فرج امام زمان باشید. انتظار فرج یعنی منتظر آمدن روزی باشیم دولت حقّه آل محمّد ظهور کند و سلطنت قاهره‌ی حضرت مهدی تحقق پیدا کند و زمین پُر از عدل و داد بشود.