ازدواج

اگر ما در شناخت ارزش‌های واقعی اسلام و عمل بدان‌ها عنایت داشتیم نباید دختر و پسری که به سنین ازدواج رسیده‌اند، برای تهیه‌ی مقدمات ازدواج، مشکل داشته باشند. متأسفانه جامعه‌ی اسلامی ما این‌گونه نیست، پس وظیفه‌ی دانشمندان اسلامی است که در ترویج این فرهنگ کوشش نمایند.

تجربه نیز به همگان نشان داده است که معمولاً زوج‌های جوان در ابتدای زندگی، تهی‌دست بودند و جز مختصری برای گذران، چیزی نداشته‌اند، اما به تدریج و با تلاش و توکل، بی‌نیاز شده‌اند. اگر هر کس به فامیل و نزدیکان خود، نگاهی بیندازد و سیر زندگی آنان را اجمالاً بداند، حرکت از فقر به غنای آبرومندانه را درمی‌یابد.

نوجوان به فرد مطلع و مورد اعتمادی نیاز دارد تا صریح و روشن، اطلاعات صحیح را در اختیار او قرار دهد و به انحراف کشیده نشود. این راهنمایی‌های روشن‌گرانه و سرنوشت‌ساز را نه در صدا و سیما می‌تواند بشنود، نه در مدرسه و کلاس درس و نه در کتاب‌ها، بلکه بهترین افرادی که می‌توانند در این خصوص او را کمک کنند، پدر و مادرند.

به دلیل اهمیت جشن تکلیف، جا دارد پدران و مادران، خدا را بر این عطیه و احسانِ بی‌منت، شکر کنند و آن روز را جشن بگیرند. شایسته است که این جشن ـ به دور از اسراف ـ اما به خوبی برگزار شود و پدر خانواده یا هر فرد شایسته‌ی دیگری، درباره‌ی عظمت و اهمیت تکلیف و مکلف شدن و مسائل مربوط به آن، سخن بگوید.

دختران و پسرانی که قصد ازدواج و تولید فرزند دارند باید قبلاً آموزش ببینند و اطلاعات لازم را کسب کنند. متأسفانه در اجتماع ما و در نظام آموزش به چنین نیاز مهمی توجه نشده است، نه در دوران دبیرستان چنین برنامه‌ی عمومی وجود دارد و نه در دانشگاه، نه به صورت فوق برنامه و در کلاس‌های عمومی.

یکی از موانع ازدواج، اسراف و تبذیرهایی است که در مجالس عقد و عروسی و مقدمات مربوط به آن می‌شود: از مهریه‌های سنگین با صدها سکه‌ی بهار آزادی یا املاک و مستغلات گران قیمت گرفته تا سفره‌های عقد پرخرج، انواع غذاها، تالارهای گران قیمت، دسته‌گل‌های متعدد، جهیزیه‌های سنگین...

توقع مهریه‌ها و جهیزیه‌های سنگین، مراسم عقد و عروسیِ تشریفاتی و پرهزینه، یک شیوه‌ی غیرعقلانی و غیرضروری است که در بین طبقاتِ مردم به صورت رقابت و چشم و هم‌چشمی و مسابقه‌ای غلط و دست‌وپاگیر و کمرشکن درآمده و آسایش را از والدین پسر و دختر، سلب کرده است و باعث تأخیر در ازدواج جوانان شده است.

برای مبارزه با بیکاری فقط ایجاد شغل‌های جدید کافی نیست بلکه باید شغل‌های جدید عادلانه و بر طبق استعداد و لیاقت میان افراد تقسیم شود. باید گفت که در اثر تلاش دولت و مسئولان، شغل‌های جدید به وجود می‌آید، ولی با تأسف همه‌ی آن‌ها نصیب بیکاران نمی‌شود، بلکه بسیاری از این فرصت‌ها را بازنشسته‌ها و بازخرید شده‌ها با توصیه و پارتی‌بازی، اشغال می‌کنند.

بی‌جهت نیست که اسلام به کشاورزی اهمیت فراوان داده و مردم را به آن تشویق کرده است، چرا که این شغل شریف، می‌تواند آبروی فرد و نیز مملکت را نجات دهد و از وابستگی برهاند. پیشوایان معصوم(ع) ارزنده‌ترین شغل را زراعت می‌دانستند و کشاورزان را گنج‌های خدا در زمین معرفی کرده‌اند.

جهیزیه‌ی سنگین، یکی از مشکلاتی است که بسیاری از خانواده‌های فقیر و عائله‌مند، از ترس آن، خواستگاران دخترشان را رد می‌کنند. پسران هم متأسفانه از دخترانی خواستگاری می‌کنند که امید جهازیه‌ی سنگین از آن‌ها دارند و اگر جهاز او کم بود عروس باید مرتب از داماد و مادر و بستگان او سرزنش بشنود.

زن بعد از اجرای صیغه‌ی عقد، مالک مَهر می‌شود؛ چه پول نقد باشد و چه ملک، از همین‌رو می‌تواند آن را مطالبه کند و باید به او تحویل شود، اگر ملک بود منافع ملک به او تعلق دارد و باید به او پرداخت شود؛ مگر این‌که آن را ببخشد.

ارضای غریزه‌ی جنسی در این سنین، برای جوان یک نیاز طبیعی و ضروری، محسوب می‌شود. او همان‌طور که به آب و غذا نیاز دارد به همان مقدار ـ بلکه شدیدتر ـ به ارضای غریزه‌ی جنسی، محتاج است و هیچ سرگرمیِ دیگری از قبیلِ ورزش و تفریح، کتاب‌خوانی، شرکت در مسابقات، مسافرت و غیره، نمی‌تواند جایگزین آن شود.

انسان به تنهایی قادر نیست که بر جوانب یک موضوع، مسلّط شود و اطلاعات لازم را به دست آورد، از این‌رو به مشورت و مشاور نیاز دارد تا او را در این مسیر کمک کنند.

خداترسیِ همسر و هراس او از نزدیک شدن به هر گونه مشروبات الکلی و پرهیز از مسکرات، یکی از ملاک‌هایی است که می‌توان میزان دین‌داری او را سنجید. هر کس که دین و ایمان معمولی هم داشته باشد باید از مشروبات الکلی بپرهیزد و آن را «گناه كبیره» بداند.

توافق اخلاقیِ زن و مرد در ایجاد و تداوم سلامت و آرامشِ زندگی و تربیت فرزندان صالح بسیار مهم است. اما اگر یکی از آن‌ها یا هر دو، بداخلاق باشند زندگی ناگواری خواهند داشت که سرانجام آن یا طلاق است و یا بودن در جهنم سوزانِ بداخلاقی.

اصل ازدواج و تشکیل خانواده برای پسران و دختران ضرورت دارد، دقت در انتخاب همسرِ مناسب هم، امری ضروری است و دقت‌های ویژه‌ای را می‌طلبد، زیرا همین دقت‌های اولیه است که خوش‌بختی‌های زندگی آینده را رقم می‌زند. همیشه بزرگ‌ترین دغدغه‌ی دختران و پسران، پیدا کردن همسر دل‌خواه است.

آمار ازدواج، بسیار کم شده و آمار طلاق بالا رفته، سقط جنین آزاد شده و تعداد حرام‌زاده‌ها در حال ازدیاد است. همجنس بازی، عملی رسمی است و حتی اجازه داده می‌شود که دو همجنس، زندگیِ مشترک تشکیل دهند. در یک کلام، بنیاد خانواده‌ی طبیعی و سنتی، متزلزل شده است.

از دانستنی‌های زناشویی که رکن اصلی، برای تحکیم و تداوم و خوشبختی زندگی مشترک زن و شوهر است، «تعاون و همکاری» آن‌هاست.

از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: هرگاه زن در حال حیض باشد، با او مواقعه نکنید که اگر چنان کنید و فرزندی تکوین گردد و آن فرزند به بیماری جذام و برص مبتلا شود، کسی جز خود را ملامت نکنید.

ازدواج، دارای آداب و برنامه‌های واجب، مستحب، مكروه و حرام است که دانستن و رعایت آن‌ها برای برقراری صحیح ازدواج و آثار مفید آن لازم است. این آداب و برنامه‌ها از جهت مکان و زمان و شرایط، گوناگون است.