زندگی حضرت فاطمه زهرا(س)

شیخ صدوق در کتاب «علل الشرایع» از زید فرزند امام سجاد(ع) نقل می کند: شنیدم که حضرت صادق(ع) می فرمودند: فاطمه زهرا را «محدّثه» نامیده اند، چون فرشتگان آسمان فرود می آمدند و با او گفتگو می کردند، همانگونه که مریم، دختر عمران را مورد ندا قرار می دادند، فرشتگان آسمانی به فاطمه زهرا(س) گفتند: ای فاطمه! خدا تو را انتخاب کرد و پاک داشته و بر زنان عالم برتری داده است.

جالب است بدانید کسانی که اینگونه طهارت و پاکی نصیب آنان گردیده است، حتّی با مردن هم نجس نمی شوند. ولی دیگران در هر درجه از علم و تقوا باشند، بعد از مرگ، نجس می شوند و باید آنها را به ترتیبی که در رساله ها نوشته اند، غسل بدهند و اگر کسی قبل از غسل دادن، دست به بدن آنها بزند دستش نجس شده و باید «غسل مسّ میّت» یعنی غسل تماس با مرده انجام دهد.

حجّاج دستور داد تا به وی ده هزار دینار بدهند و فرمان داد تا او را به خانه‌‏اش برسانند. شعبی می‌‏گوید وقتی صبح شد با خود گفتم بر من واجب شد که به سراغ این پیرمرد دانشمند بروم و معانی قرآن را از او یاد بگیرم، زیرا تا به حال تصوّر می‌‏کردم معانی قرآن را می‌‏دانم، ولی حالا فهمیدم نمی‌‏دانم و او به ‌مراتب از من آگاه‌‏تر است.

«صدّیق» صیغه‏‌ی مبالغه است و این کلمه، از کلمه‌‏ی «صدوق» رساتر است. یعنی کسی که فراوان راست می‌‏گوید یا گفته‌‏اند صدّیق کسی است که در راست‏گویی کامل است و کسی است که هرگز دروغ نمی‌‏گوید و هم‏چنین کسی است که سخن خود را با عمل خود تصدیق می‌‏کند یا نیکوکار است یا دائم‌التّصدیق که از او دروغ شنیده نشده است.

این موضوع بر حضرتش بسیار گران آمد، چون به او علاقه زیادی داشت ولی فرمان خدا باید انجام شود، به دنبال این فرمان به مدّت چهل روز از آن خانه‌‏ی عشق و محبّت و صمیمیت فاصله گرفتند، روزها روزه و شب‏‌ها را به عبادت پرداختند و به‌وسیله عمّار یاسر به خدیجه پیغام فرستادند که گمان نکند دوری از او از روی بی‏‌اعتنایی است، بلکه به دستور پروردگار است و این موضوع را خیر بداند، زیرا خداوند متعال هر روز بر فرشتگان خود به او مباهات می‌‏‌کند.

شخصیت انسانی مانند فاطمه‏ زهرا (س) دارای خصوصیّاتی است که او را نشانه قدرت بالغه و توانایی بدیع و عجیب پروردگار قرار می‌‌‏دهد. خدای متعال، محمّد(ص) را خلق کرد تا نشانه‏ قدرت او در بین انبیاء باشد. سپس پاره‏ تنش و دخت گران‌مایه‌اش حضرت فاطمه زهرا(س) را آفرید تا نشانه و علامت قدرت خدا در بین زنان باشد یعنی زنی که عصاره‏ فضایل و کرامت‏‌هاست...

ای فاطمه! به عزّت و جلال و مقام ارجمندم سوگند، دو هزار سال قبل از آفرینش آسمانها و زمین، به خود سوگند یاد نموده‌ام که دوستان تو و دوستان فرزندان تو را در آتش دوزخ، عذاب نکنم».

فاطمه(س) متوجّه پوست گوسفندی شد که حسن و حسین(ع) روی آن می‌خوابیدند، آن را برداشت و به پیرمرد داد و فرمود: «این پوست را بگیر، شاید خداوند (با فروش آن) بهتر از آن را به تو برساند».

خدایا! تو امید من و بالاتر از امید من هستی، از درگاهت می‌خواهم که دوست مرا و دوست خاندان مرا از آتش دوزخ عذاب نکنی.

در را سوزاندند در حالی که فاطمه(س) پشت در بود، در را فشار دادند و فاطمه(س) آن چنان بین فشار در و دیوار قرار گرفت که بچّه‌اش (که نام آن را محسن گذاشته بودند) سقط شد...

هنگامی که فاطمه(س) دید، همه چیز فدای اهداف حاکمان وقت می‌گردد، و حقایق و واقعیّات دگرگون شده و نادیده گرفته می‌شود، و مردم نیز به هر طرفی که باد می‌وزد به همان سو می‌روند، لازم دانست شخصاً به مسجد برود و با یک سخنرانی مشروح به احتجاج و افشاگری بپردازد.

در این مدّت حضرت زهرا(س) از دو جهت، در فشار و رنج بسیار طاقت‌فرسا قرار گرفت، نخست فراق جانکاه پدر بود، دوّم ماجرای ظلم‌هایی که در رابطه با رهبری حضرت علی(ع)، و غصب این مقام از ناحیه‌ی دیگران، به آن حضرت وارد آمد...

امام صادق(ع) به او فرمود: از این عقیده دست بردار، اگر در ترک ازدواج، فضیلتی به دست می‌آمد، حضرت زهرا(س) سزاوارتر از تو بود که به خاطر کسب ارزش‌های اخلاقی، ازدواج نکند...

فاطمه(س) وقتی که حال پدر را دید گریه کرد و پدر را بوسید، دید جریان خون از چهره‌ی پدر قطع نمی‌شود، قطعه‌ی حصیری را سوزانید و خاکستر آن را بر جای زخم چهره‌ی پدر ریخت، در این هنگام خون بند آمد.

خانه‌ی محقّر و گلی او، ساده زیستی او، خدمت‌های او در خانه‌ی شوهر، ایثار و مقدم داشتن گرسنگان بیگانه از گرسنگان اهل خانه‌اش، همه و همه بیانگر زهد و وارستگی او است...

حضرت زهرا(س) در تربیت فرزند، نمونه بود و به راستی که مسئولیّت مقام مادری را به خوبی انجام داد، و فرزندانی چون امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و زینب و ام‌کلثوم را به جامعه تحویل داد که هر یک از آنها نمونه‌ای برجسته از انسان‌هایی آگاه، شجاع، مؤمن، مجاهد و دارای عالی‌ترین ارزش‌های والای انسانی بودند.

فاطمه(س) با این که از محبوب‌ترین افراد در نزد رسول خدا(ص) بود، آنقدر با مشک آب کشید و حمل کرد که اثر بند مشک در سینه‌اش نمایان شد، و آنقدر خانه را جارو کرد که لباس‌هایش غبارآلود شد، و آنقدر زیر دیگ آتش افروخت که رنگ لباسش تغییر کرد...

رفتار حضرت زهرا(س) با شوهر در عالی‌ترین مرحله‌ی صفا و مهربانی بود، نه تنها هرگر خاطر شوهر را نرنجانید، بلکه یاور مهربان و نوازشگر دلسوز برای شوهر بود و در همه‌ی صحنه‌های زندگی، همدم و همدرد و شریک زندگی علی(ع) بود...

یکی از شکوهمندترین حادثه‌ای که در سال اوّل و دوّم هجرت در مدینه رخ داد، ماجرای خواستگاری حضرت علی(ع) از فاطمه(س) در سال اوّل هجرت، و ازدواج آن حضرت با فاطمه(س) در سال دوّم هجرت است.

فاطمه(س) شاگرد ممتاز پیامبر(ص) بود، و در گفتار و رفتار و حرکات، شبیه‌ترین انسانها به آن حضرت به شمار می‌آمد، چرا که فاطمه(س) در پرتو تربیت و آموزش دقیق پیامبر(ص) رشد و نمود کرده بود.