درس زندگی

افرادی که به تظاهر و ریاکاری عادت می‌کنند، همه‌ی مظاهر زندگی آنها تو خالی و بی مغز می‌شود؛ از تمدّن، به ظواهر بی روح، و از زندگی، به خیالات و اوهام، و از سعادت و خوشبختی، تنها به نام، و از دین و مذهب، فقط به یک سلسله تشریفات، قناعت می‌کنند و مسلّماً بهره‌ی آنها که «ظاهر ساز» هستند، جز «ظواهر» نیست!

مسلمان واقعی کسی است که بکوشد ارتباط اجتماعی خود را با دیگران براساس کمک متقابل قرار دهد نه یکجانبه، و گرفتن کمک بلاعوض باید مخصوص افراد معلول و از کار افتاده باشد، چراکه نیاز و احتیاج سبب اسارت انسان است.

بازار رباخواران در دنیای امروز رونق خاصّی دارد؛ و وابستگی شدیدی جهان امروز با رباخواری در اشکال گوناگون پیدا کرده است؛ ولی جای شک نیست که رباخواری نظام مالی و اقتصادی جمعیّت‌ها را ویران می‌سازد و سبب می‌شود که ثروت‌ها به گونه‌ی وحشتناکی در دست افراد و مؤسّسات رباخوار جمع گردد...

کشورهای اسلامی مملو است از منابع زیر زمینی عظیم؛ حیف است روی گنج یا گنج‌ها نشسته باشیم و فقیر و نیازمند باشیم؛ آستین‌ها را بالا زنیم و ثروت‌ها را از درون زمین بیرون آوریم!

آری! به هنگام غضب، نه تصمیم بگیرید، نه مجازات کنید و نه سخن بگوئید؛ سعی کنید از آن محل دور شوید و در حال و هوای دیگر قرار گیرید!

آری! بهترین آزمون انسان‌های با شخصیّت، آزمون راستگویی و امانت آنهاست؛ هرگاه از عهده‌ی این دو امتحان برآیند به راستی انسانند!

خاطره‌ی جانبازی آنان که در راه خدا و آزادی انسان‌ها، در راه شرف و فضیلت، همه چیز خود را فدا کردند، فراموش نخواهد شد؛ زیرا، خدا، آزادی، شرف و فضیلت، کهنه شدنی نیست.

چه تعبیر عجیب و پر معنی! سه صداست که در اعماق هستی نفوذ می‌کند و طنین آن تا ابدیّت  و تا عرش خدا پیش می‌رود و به پیشگاه عظمت پروردگار می‌رسد: صدای قلم، هر چند آهسته و کوتاه باشد؛ و صدای پای مجاهدان؛ و صدای چرخ نخ ریسی زنان با ایمان.

سرچشمه تکبّر و بزرگی فروختن بر دیگران چیزی جز عقده‌ی حقارت نیست؛ آنها که مبتلا به این عقده هستند و از آن رنج می‌برند برای جبران کمبودهای خود متوسّل به این وسیله‌ی غلط، یعنی خود را به طور مصنوعی بزرگ نشان دادن، می‌شوند.

سرزمین دل انسان همچون باغستانی است که بذر گل‌ها و گیاهان و درختان برومند در آن پاشیده شده است که اگر به‌موقع آبیاری شود محیطی پر طراوت و پر ثمر به وجود خواهد آورد.

آن روز که همه چیز با هم ازدواج کردند، «تنبلی» و «ناتوانی» به هم آمیخته و از آن دو، فرزندی به نام «فقر و تنگدستی» متولّد شد!

و هنگامی که دامان آنها آلوده‌ی بی عفّتی گردد بنیان خانواده‌ها متزلزل خواهد گشت و نسل آینده‌ی آنها به فساد کشیده خواهد شد.

انسان با ایمان همواره از دو چیز نگران است: از گناهان گذشته‌ی خود که نمی‌داند خدا با او چه رفتار می‌کند و از عمر باقیمانده که نمی‌داند چه خطراتی در پیش دارد. 

قلم در گریه‌های مداوم خود شرح دردهای جانکاه انسان‌ها می‌گوید و در تبسّمی که همواره در میان دو لب دارد، نشاط عشق و شوق حیات و رمز زندگی و هزارگونه زیبایی نهفته است.

عجب است از کسانی که به غذای جسم خود می‌اندیشند امّا به غذای روح خود نمی‌اندیشند؛ خوراک ناراحت کننده از شکم دور می‌دارند امّا قلب خود را با مطالب هلاکت زا آکنده می‌کنند!

اگر بخواهیم بدون مطالعه و دقّت کار کنیم مواجه با شکست خواهیم شد ولی اگر بخواهیم برای تمام احتمالات ممکن و حوادث پیش بینی نشده به هنگام انجام کارها خود را معطّل سازیم به این آسانی قادر بر انجام کاری نیستیم و برای یک کار باید سال‌ها مطالعه کنیم...

انباشتن مغز از فرمول‌های علمی و قوانین منطقی و اصول فلسفی و هرگونه دانشی، مادام که با اندیشه‌ی صحیح و جهان بینی روشن، و آشنایی با اصول زندگی انسانی هماهنگ نباشد، بسیار کم اثر است...