آداب و سنن پیامبر(ص)

رسول‌خدا(ص) وقتی سوره «قل هو اللّه أحد» را می‌خواند، بعد از هر آیه وقف می‌کرد (آن را به یک نفس نمی‌خواند).

امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خدا(ص) هیچ‌گاه سائلی را از خود نراند، اگر چیزی داشت به او می‌داد، و اگر نداشت می‌فرمود: خدا برساند.

امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خدا(ص) در ماه رمضان (سال اول هجرت) در دهه اول در مسجد اعتکاف کرد، و سال دوم در دهه دوم و در سال سوم در دهه آخر اعتکاف نمود، ولی پس از آن همیشه در دهه آخر ماه رمضان اعتکاف می‌نمود.

امام باقر(ع) فرمود: رسول‌خدا(ص) ماه شعبان و ماه رمضان را روزه می‌گرفت و آن دو را به هم وصل می‌کرد، ولی دیگران را از این کار نهی می‌نمود، و می‌فرمود: این دو ماه، ماه خداست و روزه آن کفاره گناهان قبل و بعد آنها خواهد بود.

امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خدا(ص) در هر رکعتی از نماز پانزده‌ آیه قرائت می‌کرد و رکوعش به اندازه قیامش و سجده اش به اندازه رکوعش طول می‌کشید و سر برداشتن آن حضرت ‌از رکوع و سجده مساوی بود.

امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خد(ص) چون خورشید غروب می‌کرد هیچ کاری را بر نماز مغرب مقدم نمی‌داشت و در اول وقت، نماز مغربش را می‌خواند.

امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خدا(ص) وقتی که در سفر بود و یا کار فوری داشت، نماز ظهر و عصر را با هم می‌خواند و همچنین بین نماز مغرب و عشاء فاصله نمی‌انداخت.

امام صادق(ع) می‌فرمود: رسول‌خدا(ص) دو برابر نمازهای واجب شبانه روز نماز مستحبی می‌خواند. و دو برابر روزه واجب روزه می‌گرفت.

پیامبر(ص) چون دهه آخر ماه مبارک رمضان فرا می‌رسید برای عبادت آماده می‌شد و دامن همت به کمر زده، از خانه بیرون می‌آمد و در مسجد اعتکاف می‌نمود و شبها را تا صبح بیدار بود و هر شب بین نماز مغرب و عشا غسل می‌کرد.

پیامبر گرامی(ص) برای هر نمازی جداگانه وضو می‌گرفت، اما در سال فتح مکّه تمام نمازهای شبانه‌روز را با یک وضو خواند. عمر گفت: یا رسول اللّه، کاری کردید که تا کنون نکرده بودید! فرمود: عمداً چنین کردم (تا مردم نپندارند که برای هر نمازی وضوی جداگانه لازم است.)

رسول‌خدا(ص) فرمود: هر که روزی دو بار مسواک کند بر سنّت پیامبران علیهم السّلام مداومت نموده است.

رسول خدا(ص) هر نوع لباسی که دسترسی داشت می‌پوشید از روپوش و عبا و پیراهن و جبّه و امثال آن. و از لباس سبز خوشش می‌آمد، و بیشتر لباس‌هایش سفید بود، و می‌فرمود: زندگان خود را سفید بپوشانید و مردگانتان را در آن کفن کنید.

رسول خدا (ص)در سفر از منزلی به منزل دیگر کوچ نمی‌کرد جز آنکه در آن منزل دو رکعت نماز می‌گزارد و می‌فرمود: می‌خواهم این مکان برایم به نماز خواندن گواهی دهد.

رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود: ای علی، بر تو باد که هر جمعه خود را خوشبو کنی، زیرا که ‌این از سنّت من است و تا زمانی که بوی آن از تو شنیده شود برایت حسنه می‌نویسند.

امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا(ص) مشکدانی داشت که بلافاصله پس از وضو با همان دست تر آن را می‌گرفت و خود را خوشبو می‌ساخت و چون از خانه بیرون می‌شد مردم از بوی خوش آن می‌دانستند که آن حضرت ‌آمده است.

رسول‌خدا(ص) فرمود: من تربیت شده‌‌ی خدا هستم، و علی تربیت شده‌ی ‌من است؛ پروردگارم مرا به بخشش و نیکی کردن دستور داده، و از بخل و جفا کردن نهی فرموده است.

رسول‌خدا(ص) فرمود: پروردگارم مرا به هفت چیز دستور فرموده است: مرا سفارش کرده که در تمام کارهای پنهان و آشکارم اخلاص ورزم، و از کسی که بر من ستم نماید درگذرم، و به هر که مرا محروم سازد بخشش کنم، و با هر که با من قطع رابطه کرد رابطه برقرار سازم، و سکوتم برای تفکّر، و نگاهم برای پند و عبرت باشد.

پیامبر(ص) فرمود: مردانگی و جوانمردی ما خاندان، در گذشتن از کسانی است که به ما ستم کرده‌اند و بخشش به کسانی است که ما را محروم ساخته‌اند.

امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خدا(ص) نگاهش را میان یارانش تقسیم می‌کرد و به ‌این و آن یک نواخت می‌نگریست. آن حضرت ‌در میان یاران هرگز پای خود را دراز نکرد.

حضرت رسول‌خدا(ص) فرمود: پنج چیز است که تا دم مرگ از آنها دست برنمی‌دارم : روی زمین با بردگان غذا خوردن، بر الاغ پالاندار سوار شدن، شیر بز را با دست خود دوشیدن، لباس پشمینه پوشیدن و به کودکان سلام کردن، تا آنکه پس از من سنّت شود.