با جوانان

چنان‌که همنشینی با مردم فاسق، بدکار، بداخلاق و غیر متعهّد به تکالیف دین و فاقد حیای اجتماعی، به خصوص اهل بِدَع و کسانی که انحرافات فکری دارند، بسیار بسیار مضرّ است و خطر آن برای روح و معنویّات انسان، بسیار زیاد است، باید از حضور در مجالس چنین اشخاصی و جلسه‌های لهو و لعب به شدت پرهیز نمود.

ولی هنوز شیطان مرا رها نمی‌کند و من هم آدمی سست و بی‌اراده هستم، گاهی نماز می‌خوانم و گاهی نمی‌خوانم، همه اینها باعث می‌شود خودم عذاب وجدان داشته باشم و ناراحت باشم، ولی نمی‌دانم چه کنم که اراده و ایمان محکم داشته باشم و شیطان سراغم نیاید؟

رسیدن به مراحل کمال انسانی، نسبت به اشخاص متفاوت است؛ چون استعداد، قابلیت‌ها و میزان استقامت و تحمّل محدودیّت‌ها در افراد، تفاوت ذاتی و فطری دارد و هرکسی به مقدار قابلیّت فطری خود، قدرت تحصیل کمال را داراست؛ به هر حال هرکس به مقدار خود، اگر بخواهد کامل شود، باید مراحلی را طی کند.

بهترین راه برای طرد شیطان، تأمل نمودن در مقطع استثنایی و مهم زندگی دنیا است که یک مرتبه بیشتر نیست و هر کاری انسان انجام دهد، در همین مقطع است.

در جامعه اسلامی، وقتی سخن از تعلیم و معلّم و شأن و مقام معلّم به میان می‌آید، تعلیم و تعلّم در رشته‌های مذکور است، هرچند تعلیم علوم اسلامی و علوم قرآن و شرعیّات را موقعیّتی خاص است، امّا چون همه این علوم برای کمال دین و آخرت و نظام معاش و معاد و نفی فقر و جهل لازم است، و از طرفی معلّم در همه این رشته‌ها می‌تواند در ضمن تدریس، با طرح مثال‌های مناسب، دانش‌آموزان را با اسلام و معارف و مکتب حق اهل بیت(ع) آشنا سازد.

وظیفه دانش‌آموزان این است که طوری رفتار نمایند که موجب خشم معلّم نشود و در مقام تلافی نسبت به معلم برنیایند، و «جورِ استاد، به ز مِهرِ پدر» را مراعات نمایند، و وظیفه مدیریت آموزشگاه و مسئولین، اشراف بر جریان وضع تعلیم، تدریس، اخلاق و رفتار معلّمان، اساتید و کلیه امور آموزشگاه است ...

زندگی بیشتر آنها، به زندگی دام‌هایی شبیه است که در دام خانه‌هایی منظم و مدرن زندگی می‌کنند؛ ولی از انسانیت و لذایذ معنوی بهره‌ای ندارند؛ شما سعی کنید اخلاق و تربیت خودتان را محکم نگاه دارید و استقلال اسلامیت خود را حفظ کنید.

چرا نباید تو و امثال تو در رشته‌های مختلف علمی در دنیا سرشناس و مشار بالبنان باشید؛ با اینکه در استعداد و هوش سرشار اگر از دیگران قوی‌تر نباشید، ضعیف‌تر نیستید. غرض این است که همواره یادت باشد برای چه و به منظور تقدیس و کسب چه رتبه والایی سفر کرده‌ای! خدا ناظر بر تو است! از او کمک بخواه و به او توکل و اعتماد کن!

بدانند یگانه دعوتی که باید با تمام وجود به آن لبیک گفت، دعوت کسانی است که اعلم و اعقل همه مردم بوده و سوابق و تاریخ زندگی آنها، از آغاز تا پایان...

حال که توفیق دانش‌آموزی دارید، در تحصیل علم، مقامات بسیار بلند علمی را وجهه همّت قرار دهید و برای شرف و فضیلت علم و برای اینکه در جامعه مسلمانان، عضوی مفید و مصدر خدمات بزرگ شوید و مسلمانان را از بیگانگان بی‌نیاز سازید و به خودکفایی برسانید، هرچه توان دارید، تلاش کنید.

جنابعالی و همه جوانان عزیزی را که قلوب آنها به نور اسلام منوّر است، وصیّت می‌کنم به تقوا و آداب و دستورات دینی و اینکه در تمام مراحل زندگی...

بیشتر افرادی که مرتکب این معصیت می‌شوند، یا اسیر یک سلسله اوهام و خیالاتند که از یک جهت شکست‌هایی، که در واقع شکست نیست، مثل شکست در بازی‌ها یا بالاتر زناشویی‌ها و ازدواج‌ها، دست به این عمل می‌زنند، یا در اثر فشارها و سختی‌های زندگی خودکشی می‌نمایند.

سعی نمایید چنان باشید که از فهم و بینش بیشتر و آگاهی زیادتر لذت ببرید؛ اوقات خود را به بطالت معاشرت‌های بیهوده و بعضی بازی‌ها و مسابقات بیهوده، که کمالی از آن نه برای روح و نه برای جسم حاصل نمی‌شود، و ارزش حقیقی انسان‌ها را بالا نمی‌برد، تلف نکنید.

این معنویت و روحیه‌ای که دارید ـ که به وضع روحی و درگیری عقل و نفس خودتان متوجه هستید و می‌خواهید که نفس را مغلوب کرده و خود را از آفات هوای نفس سالم نگاه دارید ـ خود مرحله‌ای از کمال و آگاهی و بصیرت و بینش است. امید است همین آگاهی، شما را از این گرداب ـ که بسیاری از جوانان در آن گرفتار می‌شوند ـ و از امواج و توفان شهوات نجات دهد.

تکلیف؛ یعنی این گوی و این میدان، این شما و این همه فرصت‌های سعادت‌بخش، این نیروها و استعدادهای خداوندی، تکلیف؛ یعنی ورود به دوره سازندگی، خودسازی، مسئولیّت و ورود در امتحانات الهی و سرآغاز آمادگی برای سیر راه تکامل و تعالی، تکلیف؛ یعنی زندگی آگاهانه و خردپسند.

این دعاها، علاوه بر آنکه متضمن بیان نیازمندی‌های حقیقی بشر و مسئلت قضای حوایج، از حضرت قاضی‌الحاجات و سامع‌الدعوات است و خواننده را به فقر کامل و نیاز تمام او به خداوند غنی بی‌نیاز، متوجه می‌نماید، به بهترین حالات معنوی و حضور و خشوع و خضوع و مقامات قرب و لذت انس با خدا نایل می‌نماید، درهای علوم و معارف و اخلاق کریمه و آداب فاضله را به روی او می‌گشاید.

در توسل به حضرات معصومین(ع) و حضور در مجالس ذکر فضایل و مناقب و مصائب ایشان، به‌خصوص مجالس روضه و تعزیه حضرت سیدالشهدا ـ علیه أفضل التحیة و الثناء ـ کوتاهی ننما و این مجالس را که متضمن کمال روح و تهذیب نفس و کسب ثواب و اجر بسیار و ازدیاد بصیرت و معرفت است مغتنم بشمار!

باید شما با ایمانی که دارید، باید همین حالت شایسته را داشته باشید. از فوت ثواب و محروم شدن از کار نیک ناراحت شوید. بنابراین در مقام جبران گذشته برآیید و شکر و سپاس خدای متعال را به جا آورید که این وجدان روشن را به شما عطا فرموده است.

اشخاص منزوی، گوشه‌گیر و تارک امر به معروف و نهی از منکر، راهنما نیستند. راه‌بلدها، علما و شاگردان مکتب ائمه(ع) می‌باشند. به شما هشدار می‌دهم از این فرقه‌ای که به آن اشاره کرده‌اید، حتماً بپرهیزید؛ زیرا راه‌ها و روش‌های آنان، گاه به کفر و شرک منتهی می‌شود. و دعوای ارشاد آنها، اضلال است.

کتاب بزرگ وحی و تشریع قرآن مجید نیز مثل همان کتاب تکوین، متضمّن هدایت، نصیحت و ارشاد است. هرچه انسان آن را بیشتر بخواند و در معانی آیات آن بیشتر تأمل کند، به مواعظ و نصایح بیش و بیشتر راهنمایی می‌شود. شما در هر رشته‌ای نصیحت بخواهید، می‌توانید از این کتاب اعظم آسمانی دریافت کنید.