حضرت زینب

اى پسر كسانى كه جدّمان (پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در فتح مكّه) اسيرشان كرد و سپس آن ها را آزاد نمود، آيا از عدالت است كه تو زنان و كنيزان خود را پشت پرده بنشانى و دختران رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را به صورت اسير به اين سو و آن سو بكشانى...

با دستور ابن زیاد مبنی بر قتل امام علیه السّلام، بار دیگر زینب کبری علیها السّلام برای حفظ جان امام، جان فشانی نموده و با دستان خود محکم حضرت زین العابدین علیه السّلام را در آغوش گرفته و فرمود: «پسر زیاد این مقدار خونی که از ما ریختی برای تو بس است».

کسی جرأت نمی کرد نام زینب سلام الله علیها را بر زبان آورد. زینب سلام الله علیها آرام و با وقار و در اوج هیبت و عظمت اعتنائی به او نکرد. عاقبت پس از سه بار تکرار سؤال، یکی از کنیزان حضرت پاسخ داد: او زینب دختر فاطمه دخت رسول الله است.

زينب كبری فرمود: هنگامى كه ابن ملجم بر فرق پدرم ضربت زد و من اثر موت را بر آن حضرت مشاهده نمودم، به آن بزرگوار عرضه داشتم: امّ ايمن براى‏ من چنين و چنان گفت، من دوست دارم گفته‏ هاى امّ ايمن را از شما بشنوم. فرمود: اى دختر من! حديثى كه امّ ايمن براى تو گفته صحيح است.

بعد از واقعه عاشورا و شهادت حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السّلام و یاران باوفای آن حضرت، خیمه ها به غارت در آمد و خاندان امام حسین علیه السّلام در بند شدند. روز یازدهم محرّم کاروان اسیران کربلا را به سوی کوفه روانه کردند و برای این که دل ایشان را بیش از پیش بسوزانند، قافله را از میان شهدای کربلا عبور دادند.

خطابه‌های حضرت زینب سلام‌الله علیها همچون خورشیدی در تارک تاریخ می‌درخشد و فصاحت و بلاغت او در جملاتی که پُر از معارف ناب و عمیق است، عقلای عالم را واله و شیدا ساخته و زبان دوست و دشمن را به اقرار به فضیلت او وا‌داشته است.

در روز عاشورا وقتی حضرت اباعبد الله علیه السّلام برای وداع با زینب کبری علیها السّلام آمدند، جمله ای فرمودند که نشان از مقام والای زینب کبری سلام الله علیها دارد. امام علیه السّلام فرمودند: «یا اختاهُ! لا تَنسِنی فی نافِلَةِ اللَّیلِ». یعنی ای خواهرم! مرا در نماز شبت فراموش نکن.

بزرگ بانوی جهان اسلام، همو که اسطوره‌ی ایمان، صبر، استقامت، ایثار و ولایت مداری است، بدون شک پس از مادرش صدّیقه کبری فاطمه زهرا سلام‌الله علیها که شاهکار خلقت خداست، جزء بانوان بی‌نظیر و بلندمرتبه‌ی عالم اسلام است.