توحید

در هر میلی متر مکعب خون تقریباً پنج میلیون گلبول قرمز وجود دارد و در بدن هر انسانی در حدود 25000 میلیارد گلبول قرمز وجود دارد، کار گلبول‌های قرمز بسیار دقیق و جالب می‌باشد. گلبول‌های قرمز مسئولیت رساندن اکسیژن را به سلول‌ها و گرفتن دی اکسید کربن را از سلول‌ها بر عهده دارند و برای انجام این مسئولیت حیات‌بخش مرتباً در رگ‌های بدن در حرکت و گردش هستند. طول این مسیر بسیار زیاد است.

هنگامی که به ساختمان ظریف کره‌ی چشم می‌نگریم و هنگامی که ارتباط چشم را با اعضای فرعی آن و ارتباط همه را با مغز و ارتباط این مجموعه را با سایر اجزای بدن و ارتباط مجموع بدن را با جهان خارج مورد بررسی و دقت قرار می‌دهیم همه جهان را یک واحد مرتبط و بزرگ می‌یابیم که سراسر نظم و هم‌آهنگی است و به وضوح مشاهده می‌کنیم که این جهان بزرگ را آفریدگاری عظیم، واحد و دانا و تواناست که آن را آفریده و اداره می‌کند.

دانستیم که این جسم کوچک از صدها عضو کوچک‌تر و میلیون‌ها سلول گوناگون درست شده است، که هر یک وظیفه‌ی خاصی را بر عهده دارند و انجام می‌دهند، چشم به ظاهر جسمی است کوچک و در واقع کارخانه عظیمی است که با دقت و ظرافت مرتباً عکس‌برداری می‌کند.

دستگاه گوارش عبارت است از یک لوله که از دهان شروع و به مخرج خاتمه می‌یابد. غذا در حال عبور از این کارخانه کوچک با صدها هزار فعل و انفعالات ظریف و شگفت‌انگیز هضم و قابل جذب می‌گردد، ریزه‌کاری‌های فراوانی به عمل می‌آید که فرصت ذکر همه آنها نیست به برخی از آنها به عنوان نمونه اشاره می‌شود.

دانه‌های باران در شرایط مخصوصی به صورت برف در می‌آیند و چرخ زنان، با نرمی و زیبایی بر زمین می‌نشینند. برف که برای گیاهان بسیار سودمند می‌باشد، به تدریج آب می‌شود و در منابع زیرزمینی ذخیره می‌گردد، یا در نهرها و رودها به جریان می‌افتد و در دسترسِ نیازمندان قرار می‌گیرد و سرانجام به سوی دریا می‌رود.

قرآن هر یک از پدیده‌های جهان را آیه‌ای از آیات الهی می‌داند. آیه به معنای نشانه و علامت است. اگر انسان به پدیده‌های جهان آن چنان که هستند بنگرد به وجود آفریدگارشان پی خواهد برد. گرچه قرآن کتاب علوم طبیعی نیست تا از اسرار پدیده‌های جهان به تفصیل گفت‌وگو کند و پرده بردارد و در اختیار انسان‌ها قرار دهد...

علت‌جویی و کنج‌کاوی در نهاد هر انسانی نهفته است. هر انسانی همواره در تلاش است که از علل پدیده‌ها آگاه گردد، لذا در مورد هر پدیده‌ای «چرا و به چه علتى» را مطرح می‌کند. وی همواره می‌کوشد تا برای حس کنج‌کاو و علت‌جوی خود، پاسخ درست و قانع کننده‌ای به دست آورد.

تحکیمِ پایه‌های عقاید و انتخاب یک جهان‌بینی درست، نخستین ضرورت برای یک انسان اندیشمند است، برای هر انسان خردمندی ضرورت دارد که در نخستین مراحل زندگی ـ در ایام جوانی ـ آگاهانه به تحکیم باورهای خویش بپردازد و با استدلال و برهان، پایه‌های عقاید خود را استوار سازد و بدین وسیله خویشتن را از سرگردانی و تحیر و پیمودن راههای غلط رهایی بخشد.

انسان مؤمن، هدف از زندگی و راه نیل به هدف را شناخته و اطمینان دارد که با پیمودن آن طریق به مقصد نهایی و سعادت ابدی خواهد رسید. لذا آرام است و از آرامشی عمیق برخوردار است. چرا آرامش نداشته باشد؟ با این که او خدا را دارد، خدایی که منبع تمام خیرات و خوبی‌ها است چرا اضطراب و نگرانی داشته باشد؟! با این که او یقین دارد که از کمک‌های غیبی پروردگارش برخوردار است و تنها و بی‌یاور نخواهد ماند.

انسان مؤمن برای حلّ مشکلات تلاش می‌کند و اطمینان دارد که خدا یار و مددکار مؤمنین است. انسان مؤمن خودش را در جهان تنها و بی‌مددکار نمی‌داند، بلکه همواره به امدادهای الهی دل‌گرم و امیدوار می‌باشد. یأس و ناامیدی که از دردناک‌ترین حالت‌های زندگی است در قلب مؤمن جایگاهی ندارد، چرا مأیوس باشد؟

به عقیده‌ی انسان مؤمن، پیامبران انسان‌های پاک و کاملی هستند که برای نشان دادن راه کمال به انسان‌ها برگزیده شده‌اند، زیرا که خدای حکیم انسان‌ها را در حال تحیّر و جهالت رها نکرده است، بلکه پیامبران معصومی را برایشان فرستاده و برنامه‌های لازم را برای زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، مادی و معنوی و دنیوی و اخروی در اختیارشان قرار داده تا انسان‌ها را ارشاد و هدایت کنند و برنامه‌های حیات‌بخش و سعادت آفرین را در اختیار آنها بگذارند.

سلامت بدن، توان جسمی، نشاط و حرکت، هوش و حافظه قوی، فراغت و آرامش روانی، همت بلند، آرزوهای دراز، توان خلاقیت و ابتکار، صداقت و خیرخواهی، پاکی و صفای باطن. البته همه جوانان در برخورداری از ارزش‌های مذکور یکسان نیستند، بلکه در بین آنها تفاوت‌هایی وجود دارد، ولی هر کس در دوران جوانی خود بیش از سایر ایام از این نعمت‌ها برخوردار است.