زندگی حضرت امام مهدی(ع)

نماز جمعه در کوفه به امامت حضرت مهدی(عج) بقدری ازدحام می‌شود که: انسان در روز جمعه سوار بر مرکب راهوار و تندرو می‌شود تا خود را به نماز برساند، بر اثر ازدحام، توفیق شرکت در نماز جمعه را نمی‌یابد.

علم و دانش دارای بیست و هفت شعبه است، تمام آنچه پیامبران الهی تاکنون آورده‌اند، دو شعبه، بیش نبود و مردم تاکنون جز آن دو شعبه را نشناخته‌اند، هنگامی که قائم ما قیام کند، بیست و پنج شعبه‌ی دیگر علم را آشکار نماید و در میان مردم منتشر می‌سازد ...

در آن وقت اهداف همه‌ی پیامبران و امامان(ع) تحقّق می‌یابد و جامعه ایده‌آل و زیبای الهی، پدیدار می‌شود. دیگر از ظلم، ستم، بی‌بندوباری، رشوه، تجاوز به حقوق و هرگونه انحراف، خبری نیست، گلستانی از عالی‌ترین مفاهیم انسانی و اسلامی بر همه جا حاکم خواهد شد،

از آنجا به همدان رفتم، اهل خانه‌ی خود را به دور خود جمع نمودم و آنچه از کرامت و رفع مشکلات و احسانی که خداوند توسّط حضرت ولی‌عصر(عج) به من عطا فرموده بود، برای آنها گفتم و به آنها بشارت دادم و تا وقتی که از آن دینارها را داشتم، همواره در برکت و آسایش و سعادت، زندگی می‌نمودیم.

من هر صبح جمعه به آنجا می‌روم و امام مهدی(عج) را در آنجا زیارت می‌کنم، دو رکعت نماز می‌خوانم، سپس ورقه‌ای می‌یابم که هرچه نیاز دارم در آن نوشته شده است. تو نیز برو در آنجا امام را زیارت کن.

نفس زکیّه، جوان پاک و پاکباز از آل محمّد(ص) است، حضرت مهدی(عج) او را به مکّه برای یاری‌طلبی از مردم می‌فرستد، او به مکّه می‌آید و پیام امام قائم(عج) را به مردم ابلاغ می‌کند، دشمنان به او حمله می‌کنند و او را بدون هیچگونه گناه بین حجرالاسود و مقام ابراهیم می‌کشند...

پس از ظهور حضرت مهدی(عج) امامان(ع) و افرادی از خوبان و بدان رجعت می‌کنند یعنی زنده می‌شوند، بدان به مجازات می‌رسند و نیکان به حقّ خود نایل می‌شوند، رجعت در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) چگونه است؟

یکی از نشانه‌های ظهور حضرت مهدی(عج) خروج دجّال و سفیانی است و این دو به دست سپاه آن حضرت کشته می‌شوند، این‌ها چه کسانی‌اند؟ و در کجایند و چگونه کشته می‌شوند؟

وقتی که از نظر دین و دانش ثابت شود که عمر طولانی محال نیست، چه مانعی دارد که قدرت خداوند به آن تعلّق گیرد و خداوند اراده کند که یک انسان صدها بلکه هزارها سال عمر نماید.

چه مانعی دارد خداوند قادر و حکیم، تمام شرایط و شایستگی‌های امامت را در وجود کودک خردسال فراهم کند و در جهان در میان مردم عادی، گاهی کودکان استثنائی و نابغه مثل بوعلی سینا و توماس یونگ پیدا می‌شوند که رشد فکری یک ماه آنها مطابق رشد فکری ده سال دیگران است...

آیا در سراسر زمین هنوز به تعداد 313 نفر، یاران شایسته‌ی امام زمان(عج) پیدا نشده‌اند تا به محضر آن حضرت بروند و ماجرای ظهور آن حضرت رخ دهد و مردم دنیا نجات یابند؟

هر گاه قائم ما قیام کند، خداوند متعال پیروان ما را از آفات حفظ نماید، و دل‌های آنها را هم‌چون پاره‌ی آهن، محکم سازد و نیروی هر مردی از آنها را به اندازه‌ی نیروی چهل مرد کند، آنها حاکمان و سران مردم روی زمین خواهند بود.»

کسی که در انتظار امام دوازدهم(عج) است، مانند کسی است که شمشیرش را کشیده و در پیشاپیش رسول خدا(ص) با دشمن می‌جنگند و از آن حضرت دفاع می‌نماید.

در عصر غیبت کبری، توده مردم از اقامتگاه امام مهدی(عج) بی‌خبرند، و از حضور در محضر آن بزرگوار محرومند، و مطابق بعضی از روایات، همواره سی تن از شیعیان و نزدیکان در محضر آن حضرت هستند، هرگاه عمر یکی از آنها به سر آمد، یکی دیگر به جای او تعیین می‌شود و این افراد به عنوان «اوتاد» نام برده می‌شوند.

وزیر تصمیم گرفت تا وکیل‌ها را دستگیر کند، ماجرا را با خلیفه در میان گذاشت، خلیفه گفت: «به جستجوی خود آن مرد (حضرت مهدی(عج)) بپردازید و ببینید در کجاست؟

در عصر هفتاد ساله غیبت صغری، حوادث بسیار رخ داد، نامه‌ها و پیام‌های فراوانی از حضرت مهدی(عج) به شیعیان و از شیعیان به آن حضرت، توسّط نایبان چهارگانه و ... ردّوبدل شد، در این عصر، مرکز حضرت مهدی(عج) به عنوان «ناحیه مقدّسه» نامیده می‌شد...

این امام شما بعد از من است و خلیفه من بر شما است، او را اطاعت کنید، و بعد از من متفرّق نگردید که در این صورت، در دین‌های، خود هلاک می‌گردید، آگاه باشید که شما بعد از این، این پسر (حضرت مهدی) را نخواهید دید، تا دورانش کامل گردد، در امور خود به عثمان بن سعید مراجعه کنید...

به اتاق حضرت نرجس(س) بازگشتم، دیدم نمازش را قطع کرده، و درد زایمان او را فراگرفته است... ناگاه ولیّ خدا حضرت مهدی(عج) را در زمین دیدم که به سجده رفته است، او را به دامن گرفتم، دیدم پاک و پاکیزه است، امام حسن(ع) صدا زد: «ای عمّه! پسرم را نزد من بیاور.»

او هم‌چنان فکر می‌کرد و اندوهگین بود تا این که شب خوابش برد، در عالم خواب دید، جدّش شمعون همراه حضرت مسیح(ع) و عده‌ای از یاران مخصوص حضرت(عج) وارد کاخ شدند، ناگهان منبری بسیار باشکوه به جای تخت امپراطور گذاشته شد، سپس دید دوازده نفر از افراد بسیار خوش سیما و نورانی و زیبا وارد کاخ شدند...

مادر امام زمان(عج) نامش «ملیکه» بود، او از طرف پدر، دختر «یشوعا» فرزند امپراطور روم شرقی بود، و از طرف مادر، نوه «شمعون» از یاران مخصوص حضرت عیسی(ع) که وصّی او به شمار می‌رفت.