زاهر بن عَمْرو كِنْدی

اشاره

«زاهر» مردي شجاع، اهل تجربه و رزم‌آوري مشهور بود(۱). شيخ طوسي رضي الله عنه و ديگران گفته‌اند:محمد بن سنان الزاهري كه از حضرت امام هشتم عليه‌السلام و امام جواد الائمه عليه‌السلام روايت نقل كرده و در سال ۲۲۰ هجري رحلت فرموده از نوادگان اين ياور حسين عليه‌السلام است(۲). او از محبان شناخته شده اهل بيت عليهم‌السلام بود.

تاريخ‌نگاران نگاشته‌اند كه وقتي عمرو بن حمق بر عليه زياد قيام كرد، همراه او زاهر به پا خاست. او در گفتار و رفتار عمرو را همراهي كرد. وقتي كه معاويه عمرو را دستگير كرد، زاهر را نيز تعقيب نمود.عمرو به شهادت رسيد، ولي زاهر فراري شد، تا اين كه در سال ۶۰ هجري زاهر به حج مشرف شد و در آن سفر با حضرت اباعبدالله الحسين عليه‌السلام ملاقات كرد. پس از آن همراه امام شد و تا كربلا با او بود(۳).

شهادت زاهر

سروي مي‌گويد كه زاهر در حمله نخستين به مقام شهادت فائز شد(۴).

ادامه دارد...

پی نوشت‌ها:

۱. ابصار العين، مقصد ۲۷، ص ۱۷۳.

۲. معجم رجال الحديث، ج ۱۶، ص ۱۵۱.

۳. سماوي، ابصار العين، مقصد ۷، ص ۱۷۳.

۴. مناقب آل ابي‌طالب عليه‌السلام، ج ۴، ص ۱۱۳؛ بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۷۲.