يزيد بن ثُبَيط عبدی بصری

اشاره

جناب «يزيد بن ثبيط» از شيعيان و از اصحاب «ابي‌الاسود» بود.او مردي شريف در بين قوم خويش بوده است(۱).

حركت به سوي امام

ابوجعفر طبري گزارش كرده: ماريه دختر «منقذ عبدي»، خود شيعه بود و براي احياي تشيع سعي بليغ داشت. منزل او محل انس شيعيان بود. و در آن محل احاديث اهل بيت عليهم‌السلام بيان مي‌شد. به ابن‌زياد خبر رسيده بود كه امام حسين عليه‌السلام روي به عراق نهاده و اهل عراق با امام نامه‌هايي رد و بدل كرده‌اند. او به استاندار خود دستور داد كه ديدبان‌هايي بگمارد تا راه را ببندند.در اين هنگام بود كه يزيد بن ثبيط همگان را جمع كرده بود تا به سوي امام به حركت در آيد. ايشان داراي ده فرزند پسر بود كه آنها را به رفتن نزد امام دعوت كرد و گفت: كدام يك از شما با من به پيش مي‌افتد؟ دو نفر از فرزندانش به نام «عبدالله» و «عبيدالله» او را پاسخ مثبت دادند.در همان خانه ماريه دوستان را چنين مورد خطاب قرار داد:من قصد خروج دارم، چه كساني با من همراه مي‌شوند؟ در پاسخ به او گفتند: ما از ياران ابن‌زياد بيم داريم. آري او در پاسخ گفت: به خداوند سوگند اگر همگان سخت پايمردي كنند، در برابر همت و طلب من خار و بي‌مقدارند.

او از خانه خارج شد، پس از او دو فرزندش و اصحابش، «عامر» و غلامش، و نيز «سيف بن مالك» و «ادهم بن اميه» نيز خارج شدند. آنها بيابان خشك و بي‌آب و علف را پيمودند تا كه در ابطح مكه به حضرت اباعبدالله الحسين عليه‌السلام ملحق شدند. خيمه‌اي در كنار امام برافراشتند. يزيد بن ثبيط قدري استراحت كرد. سپس به خيمه امام عليه‌السلام رهسپار شد تا حضرت را ملاقات كند. همين زمان بود كه به امام خبر رسيده بود كه يزيد بن ثبيط به منزلگاه امام فرود آمده است. حضرت از اين و آن سراغ او را مي‌گرفتند تا به خيمه‌گاهش فرود آمدند. به امام گفته شد او به سوي محل سكونت شما رفته است. امام در اردوگاه يزيد به انتظارش نشستند. تا اين كه يزيد بازگردد. به او كه امام را نيافته بود، خبر داده شده بود كه امام به دنبال او آمده‌اند. به خيمه‌گاه برگشت. همين كه چشمش به سرور آزادگان عالم افتاد اين آيه را تلاوت كرد: «قل بفضل الله، و برحمته، فبذلك فليفرحوا(۲)؛ بگو به فضل خدا و رحمتش، پس به آن دلشاد باشيد». سپس عرض كرد: «السلام عليك يابن رسول الله؛ سلام بر شما، اي پسر رسول خدا»،امام او را جواب دادند و او نزد امام نشست و آن چه بر او اتفاق افتاده بود به امام خبر داد. امام عليه‌السلام او را دعاي خير فرمود و خيمه‌گاه او به خيام خود ملحق كرد(۳).

شهادت يزيد بن ثبيط

يزيد بن ثبيط پيوسته از ابطح تا كربلا همراه امام بود تا اين كه در كربلا در برابر امام و در حال مبارزه به فوز شهادت نائل آمد(۴). هنگام شهادت او در حمله نخستين بوده است(۵).

ادامه دارد...

پی نوشت‌ها:

۱. ابصار العين، ص ۱۸۹.

۲. يونس، آيه ۵۷.

۳. تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۳۵۳-۳۵۴.

۴. مناقب آل ابي‌طالب عليه‌السلام، ج ۴، ص ۱۱۳؛ تسمية من قتل مع الحسين عليه‌السلام، ش ۴۳.

۵. مناقب ال ابي‌طالب عليه‌السلام، ج ۴، ص ۱۱۳.