مالك بن عبدالله بن سُریع

نبرد چند نفري

در اردوگاه امام، جمعيت چنداني نبود. بنابراين، تعداد كشته‌ها بسيار زياد به نظر مي‌رسيد. در لشكر «ابن‌سعد» به سبب جمعيت بسيار، كشته‌ها چشم‌گير نبود. اين بود كه گاه چند نفر به ميدان مي‌آمدند و مبارز مي‌طلبيدند تا بتوانند با كمتر شهيد بيشترين ضربه را به دشمن وارد كنند. البته ياران حضرت نه تاب ماندن داشتند و نه مي‌توانستند مانع امام شوند. از اين رو، در جانفشاني در برابر امام از هم سبقت مي‌گرفتند(۱).

اشاره

«مالك» پسر «عبدالله» فرزند «سريع» برادر مادري «سيف بن الحارث» است. در واقع مالك با سيف عمو نيز بوده است(۲) و هر دو از تيره همدان بوده‌اند(۳) هنگامي كه اين دو برادر به خدمت امام مشرف شدند، شبيب كه غلام آنها بود نيز همراه آنها به اردوگاه امام آمد(۴) و در روز عاشورا، اين دو يار دلاور قدم پيش نهادند و در محضر امام سخت گريستند. حضرت علت گريه آنان را جويا شد و فرمود: «اي پسران برادرانم! چه چيز شما را به گريه آورده است؟ پس به خدا قسم، پس از ساعتي هر دوي شما چشمتان روشن خواهد شد»(۵). آن دو در پاسخ گفتند: «خداوند ما را فداي شما كند، نه به خدا قسم ما براي خود گريه نمي‌كنيم. گريه ما بدين سبب است كه اين گونه گرفتاري‌ها بر شما وارد مي‌شود، در حالي كه ما قادر به رساندن هيچ نفعي به شما نيستيم». امام عليه‌السلام فرمود: «اي دو پسر عمو! خداوند به سبب مواسات و خيرخواهي شما بهترين پاداش اهل تقوي را به شما عنايت فرمايد»(۶).

شهادت مالك بن عبدالله

امام حسين عليه‌السلام هر دو يار را دعا كرده بود. آنها در كنار امام به جهاد پرداختند، تا اين كه پس از مبارزه‌اي سخت به مقام شهادت نائل آمدند(۷). اين دو دلاور در زيارت ناحيه مقدسه مورد درود و سلام واقع شده‌اند(۸).

ادامه دارد...

------------------------------------------------------

پی نوشت‌ها:

1. موسوعة الكلمات الامام الحسين عليه‌السلام، ص ۴۴۸

2. سيف بن الحارث» شهيد ديگر كربلا است كه بعد از «مالك بن عبدالله» به شرح حال ايشان خواهيم پرداخت

3. انساب الاشراف، ج ۳، ص ۱۹۸. تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۴۴۳

4. تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۴۴۳. ابصار العين، ص ۱۳۲

5. فقال عليه‌السلام: «اي ابني اخي، ما يبكيكما؟ فوالله! انا لارجوا ان تكونا قريري عين عن ساعة»

6. فقال عليه‌السلام: فجزاكما الله، يا ابني اخي عن وجه كما من ذلك، و مواساتكما اياي بانفسكما احسن جزاء المتقين». ابن اثير، الكامل في التاريخ، ج ۲، ص ۵۶۸

7. مقتل الحسين مقرم، ص ۲۹۴، تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۴۴۳؛ اعيان الشيعه، ج ۱، ص ۶۰۷ وقعة الطف، ص ۲۴۳؛ بحارالانوار، ج ۴۵ ص ۳۱

8. اقبال اعمال، ج ۳، ص ۷۹