پارسایی امام علی(ع)

«زاذان» نقل می‌کند: در عصر خلافت امام علی(ع) که اموال بسیار به عنوان بیت المال به کوفه می‌آمد، قنبر غلام علی‌(ع) چند ظرف طلا و نقره از بیت المال را به حضور علی‌(ع) آورد و عرض کرد: «تو آنچه بود همه را تقسیم کردی و برای خود چیزی نگه نداشتی، من این ظرفها را برای تو ذخیره کرده‌ام».
امام علی(ع) شمشیر خود را کشید و به قنبر فرمود: «وای بر تو، دوست داری که به خانه‌ام آتش بیاوری» سپس آن ظرفها را قطعه قطعه کرد، و سرپرست‌های امور شهری را طلبید، آنها را به آنان داد، تا عادلانه بین مردم تقسیم کنند.[۱]

 

[۱]. بحار، ج ۴۱، ص ۱۱۳.