غافل نبودن خدا از جزای ستمگران

۳۴. چرایی آسایش کفار در دنیا

۷. غافل نبودن خدا از جزای ستمگران

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللهَ غَافِلًا عَمَّا یعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا یؤَخِّرُهُمْ لِیوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصَارُ (۴۲)
و خدا را از آنچه ستمکاران انجام می‌دهند، بی‌خبر مپندار؛ مسلماً [کیفر] آنان را برای روزی که چشم‌ها در آن خیره می‌شود، به تأخیر می‌اندازد. (ابراهیم، ۴۲)

توضیح:

در کنار تمام حکمت‌هایی که برای آسایش کفار در دنیا گفته شد، از این نکته نیز نباید غافل شد که خداوند هیچ‌گاه از اعمال زشت کافران غافل نشده و آنان را مشمول عذابی به مراتب دردناک‌تر از بلایای دنیایی می‌گرداند. این نکته اگرچه به ظاهر مطلبی ساده و ابتدایی به نظر می‌رسد، ولی پاسخ‌گوی بسیاری از شبهات پیرامون تحقق عدل الهی در جهان می‌باشد؛ یعنی بر همگان تأکید می‌کند که عدالت پروردگار در جهان آخرت به صورت کامل تحقق می‌یابد؛ جایی‌که از هر کس به میزان فرصت‌ها، توانایی‌ها و امکاناتش بازخواست شده؛ مؤمنان پاداش واقعی و سزاوار اعمال نیکشان را دیده و کافران به سزای واقعی اعمالشان می‌رسند.

حدیث:

امام علی(ع): «اسْتَعِدُّوا لِیوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأبْصارُ وَ تَتَدَلَّهُ لِهَوْلِهِ الْعُقُولُ؛

برای روزی آماده شوید که چشم‌ها خیره و نگران شده و عقل و هوش همه از شدت ترس به در شود.»

غررالحکم، ج۲ ص۲۶۹ ح۲۵۷۳.