فضائل و خواص سوره فُصِّلَت(حم سجده)

تعداد آیات: 54 ـ کلمات: 796 ـ حروف: 3364

سور‌ه‌ی مکّی

(بعد از سوره‌ی «مؤمن» نازل شده است)

نامگذاری

به مناسبت اینکه در آیه‌ی شریفه‌ی (2) سوره‌ی مبارکه می‌فرماید: این قرآن کتابی است که آیات آن جهت ملّتی که علم و آگاهی دارند بخش ـ بخش نازل شده، به ‌نام «فصّلت» (بخش بخش) نامیده می‌گردد.

و از آن جهت که سجده‌ی واجب در آیه‌ی (37) این سوره‌ی مبارکه آمده به ‌اسم سوره‌ی «سجده» یا «حم سجده» نیز نامیده می‌گردد.

همچنین از این سوره به ‌نام «مصابیح» یاد شده زیرا در آیه‌ی (12) از زینت ‌کردن و آراستن آسمان توسّط ستارگان که مصابیح و (چراغ‌هایی) هستند سخن به میان آمده است.

فضائل و خواص

از حضرت ختمی نبوت(ص) مروی است: کسی که سوره‌ی «حم سجده» را بخواند خداوند به‌ تعداد هر حرفی از آن ده حسنه به ‌وی عطا می‌فرماید.^[1]

و امام صادق(ع) می‌فرماید: کسی که «حم سجده» را تلاوت کند در روز قیامت به‌ اندازه‌ی شعاع دید او نوری در برابر وی قرار می‌گیرد و مایه‌ی سرور و شعف او خواهد بود و در این دنیا نیز مقام شایسته‌ای خواهد داشت که دیگران آرزوی حال او کنند.^[2]

و همان‌طور که قبلاً در سوره‌ی سجده «الم تنزیل» گذشت در این سوره‌ی مبارکه و سه سوره‌ی شریفه‌ی دیگر «الم سجده»، «و النّجم» و «عَلَق» آیه‌های سجده‌ی واجب آمده است و هر کس در این چهار سوره به ‌آیه‌ی سجده برسد و آن را قرائت کند بر خواننده و شنونده‌ی آن واجب است که سجده کننده ولی بر مرد و زن جُنُب و زن حائض و نفساء (دارای خون زایمان) که هنوز پاک نشده و غسل نکرده‌اند جایز نیست که این سوره‌ها را بخوانند و قرائت آن‌ها بر آنان حرام است ولی اگر آیه‌های سجده را بخوانند یا بشنوند واجب است سجده نمایند.

پی نوشت: