تعداد: آیات 37 ـ کلمات 489 ـ حروف 2085
سورهی مکّی جز آیهی مدنی 94
(بعد از سورهی «دخان» نازل شده است)
نامگذاری
در آیهی (28) که میفرماید: در قیامت هر اُمّتی به زانو درمیآید و برای رسیدگی به حساب خود حاضر میگردد و این مظهری است از سلطهی کاملهی خداوند در روز قیامت، و بدین جهت این سورهی مبارکه به نام «جاثیه» (به زانو درافتاده) نامیده شده است.
دیگر نام آن را «شریعت» گفتهاند که منظور دین و آئین حق است و در آیهی (18) میفرماید: «ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِّنَ الأمْرِ فَاتَّبِعْهَا» و کلمهی زیبا و مقدّس «شریعت» که دارای پیام و اهمیّت خاصّی میباشد در قرآن مجید تنها در این سوره به کار رفته است.
فضائل و خواص
از حضرت سیّد عالم(ص) مروی است: کسی که سورهی جاثیه را تلاوت کند خداوند عیوب او را در روز قیامت میپوشاند و در وقت حساب، ترس و وحشت او را به آرامش مبدّل میسازد.[1]
و حضرت امام صادق(ع) میفرماید: هر کس سورهی جاثیه را قرائت کند ثوابش آن است که هرگز آتش را نبیند و صدای خروش جهنم را نشنود و همنشین حضرت ختمی مرتبت محمّد مصطفی(ص) نیز خواهد بود.[2]
و در خواص آن آمده است: کسی که آن را بنویسد و به همراه خود بدارد به فضل خدا از سطوت هر زورگو و زمامداری و از هر چیزی که بترسد در امان بوده و در نظر مردم ابهّت و محبوبیت خواهد داشت.[3]
و چنانچه هنگام خواب آن را در زیر سر خود بگذارد از شرّ جنّ و شیطان مصون خواهد ماند.[4]
و اگر این سوره را بر طفل بعد از ولادت ببندند برای او به یاری خدا حرز و امان از آفات خواهد بود.[5]
پی نوشت: