سورهی مکّی جز آیهی 38
(بعد از سورهی «سجده الم
تنزیل» نازل شده است)
نامگذاری
به مناسبت اینکه در آیهی نخستین سورهی مبارکه به کلمهی«طور»
(نام کوهی است که محلّ مناجات موسی(ع) با خدا بود) و یکی از نامهای مقدّس است سوگند یاد شده بدین نام موسوم گردیده است.
فضائل و خواص
از رسول اکرم(ص) روایت است: هر کس سورهی طور را تلاوت کند بر خداوند است که او را از عذابش ایمن گرداند و در بهشت برینش متنعّم بدارد.[1]
و امام باقر و امام صادق(ع) میفرمایند: کسی که سورهی طور را قرائت کند خداوند خیر دنیا و آخرت را برای او جمع مینماید.[2]
دیگر از خواص سورهی مبارکه، امام صادق(ع) میفرماید: کسی که این سوره را در سفر بخواند از آفات و حوادث مصون میماند.[3]
همچنین حضرت میفرماید: چنانچه زندانی و یا در بند بر خواندن این سوره مداومت نماید به یاری حقتعالی رهائی خواهد یافت.[4]