سورهی
مکّی جزء آیات 44، 45 و 46
(بعد
از سورهی «طارق» نازل شده است)
نامگذاری
آیهی نخستین که
داستان (شقّالقمر) و به دو نیم شدن کُرهی ماه که بنا به درخواست مشرکین از
پیامبر گرامی اسلام(ص) به عنوان معجزه و نشانهای از قدرت خداوند اشاره کرده است
این سوره مبارکه به نام «قمر» نامگذاری شده است. نام دیگر آن «اِقتَرَبَت» میباشد
که سورهی مبارکه بدان آغاز میشود.
فضائل و خواص
از حضرت پیامبر گرامی اسلام(ص) مروی است: هر کس سورهی «اقتربت» (قَمَر) را هر شب قرائت کند روز قیامت در حالی برانگیخته میشود که صورت او همچون ماه در شب نیمه درخشش دارد، و در روایتی نور و روشنایی چهرهی او بر سایر خلایق برتری خواهد داشت.[1]
و حضرت امام صادق(ع) میفرماید: کسی که این سورهی مبارکه را قرائت کند خداوند متعال فردا او را از قبر در حالی که سواره بر مرکب ناقهی بهشتی است، مبعوث میگرداند.[2]
و نیز رسول اکرم(ص) میفرماید: کسی که سورههای «سجده» و «قمر» و «مُلک» را بخواند برای او نوری و ایمنی از شرک و شیطان خواهد بود و در روز قیامت درجات رفیع و والا را خواهد داشت.[3]