تعداد: آیات 28 ـ کلمات 286 ـ حروف 1109
سورهی
مکّی
(بعد
از سورهی «أعراف» نازل شده است)
نامگذاری
در این سوره به تفصیل
دربارهی «جنّ» و عکسالعمل آنها در برابر قرآن و اسلام و دو دستگی مؤمن و
کافرشان و تبیین توحید ربوبی سخن گفته شده است و اینکه انسانها بدانند که جز
خودشان دیگرانی هم هستند که خداشناس و عاقل و مطیع سُنّت الهیاند و این سورهی
مبارکه به همین اسم آنهـا «جنّ» نامگذاری شده است.
فضائل و خواص
از حضرت پیامبر(ص) مروی است: هر کس سورهی مبارکهی جنّ را بخواند به تعداد هر جنّ و شیطان که تصدیق محمّد(ص) یا تکذیب او را کردهاند پاداش یک بنده آزاد کردن به او داده میشود، و از آزار جِنّیان در امان خواهد بود.[1]
و در خواص آن، حضرت امام صادق(ع) میفرماید: هر کسی سورهی جنّ را در موضعی بخواند جنّیان از موضع بگریزند.[2]
و چنانچه کسی که نزد حاکم و زمامدار ستمگر میرود آن را تلاوت نماید از شرّ و گزند او ایمن خواهد بود.[3]
و نیز آن کس که محزون و در تنگنا باشد و بر خواندن این سورهی مبارکه مداومت نماید به یاری خداوند نجات خواهد یافت، و چنانچه مدیون و قرضدار باشد متمکّن شده و دِینِ او به یاری حق ادا میگردد.[4]
همچنین دفینه و مال پنهان شده با خواندن این سوره بر آن از دستبرد مصون خواهد ماند.[5]
و در حدیثی دیگر از حضرتش آمده است: کسی که سورهی جنّ را بسیار تلاوت کند هرگز در دنیا چشمزخم و نظر جنّ و جادو و سحر و مکر آنها به او نمیرسد و در روز قیامت با محمّد و آل محمّد صلوات اللّه علَیهم اَجمَعین همدم و همنشین خواهد بود و میگوید: پروردگارا! من جز ایشان دیگر کسی را نخواهم و مقام و درجهای غیر از این مقام آرزو ندارم.[6]
همچنین مروی است: کسی که این سورهی مبارکه را بخواند و (با زعفران یا غیره) بنویسد و آب شستهی آن را بیاشامد هر چیزی که میشنود فرا میگیرد و با هر کس بحث و مناظره کند بر او غلبه مینماید.[7]
و اگر آن را بر آدم مصروع (آدم غَشی) بخوانند به یاری حقتعالی از آن حالت رهائی مییابد و چنانچه در مرتبهی اوّل برنخاست یک بار دیگر تلاوت نمایند که به تجربه رسیده است.[8]