دهه فجر، سرآغاز طلوع اسلام، خاستگاه ارزشهای اسلامی، مقطع رهایی ملت ایران و بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر، اسلام تولدی دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطهای تعیینکننده و بیمانند بشمار میرود.
تا قبل از انقلاب اسلامی، در ایران نظام اسلامی وجود نداشت و رابطه پادشاهان با مردم رابطهی «غالب و مغلوب» و «سلطان و رعیت» بود و پادشاهان احساس میکردند که فاتحینی هستند که بر مردم غلبه یافتهاند و حضرت امام رضوانالله تعالیعلیه این سلسله معیوب را قطع کردند و نقطهی عطفی در تاریخ ایران به وجود آوردند و شمشیر اسلامِ مردم را علیه دشمنان اسلام، مردم و استعمارگران به کار گرفتند.
دهه انقلاب از ترشحات اسلام است و آیینهای است که خورشید اسلام در او درخشید و این دهه باید باعظمتِ هرچهتمامتر برگزار شود. این مراسم را با هیجانهای عاطفی صحیح باید باطراوت و تازه کرد. در مذهب ما، احساسات، گریه و شادی، حب و بغض و عشق و نفرت جایگاه والایی دارد. ازاینرو جشنهای دهه فجر میبایستی همچون مراسم و اعیاد مذهبی گرامی داشته شود و مردمی باشد.
آنچه که براى ما لازم است، این است که آحاد مردم، مسئولین، غیرمسئولین، بخصوص جوانها، بخصوص کسانى که سخن و حرفشان تأثیر دارد، احساس مسئولیت حضور در صحنه را از دست ندهند. هیچکس نگوید من تکلیفى ندارم، من مسئولیتى ندارم؛ همه مسئولند. مسئولیت معنایش این نیست که اسلحه ببندیم، بیاییم توى خیابان راه برویم؛ در هر کارى که هستیم، احساس مسئولیت کنیم؛ مسئولیت دفاع از انقلاب و از نظام جمهورى اسلامى؛ یعنى از اسلام، حقوق مردم و عزت کشور.
شرط اول: همه باید این احساس مسئولیت را داشته باشیم؛ و من مىبینم که این احساس مسئولیت را داریم. این را مردم کشور ثابت کردند، ثابت میکنند؛ حالا یک نمونهى واضحش همین ۹ دى بود که اشاره کردند؛ نمونههاى دیگرى هم هست؛ ۲۲ بهمن در پیش است، دههى فجر در پیش است. مردم حضور، آمادگى، سرزندگى و نشاط خودشان را نشان دادهاند، باز هم نشان خواهند داد.
مسئولین کشور بالخصوص، باید همهى تلاش خودشان را بگذارند که مشکلات را با سرپنجهى تدبیر، کار مستمر، خسته نشدن، شوقوذوق و توکل به خدا و کمک خواستن از خداوند برطرف و حل کنند. منظور فقط مشکلات سیاسى و امنیتى نیست – اینها جزئى از مشکلات است – پیشبرد اقتصاد و علم کشور، مسائل اجتماعى گوناگون هم بر عهدهى مسئولین است.
مسئولان قواى سهگانه و همهى مسئولان کشور وظیفهى خودشان بدانند که براى این ملت کار کنند؛ کار و کار و کار، تدبیر و تدبیر و تدبیر؛ یکلحظه غفلت نکنند. ما یک حرکت خوبى داریم به سمت جلو؛ نگذارند این حرکت متوقف بشود؛ نباید این حرکت از دور بیفتد. ما داریم پیش میرویم؛ باید همینطور با این پیشرفت ادامه بدهیم، سرعت را بیشتر و همهجانبهتر کنیم، نقاط کور را هم بگیریم.