کد مطلب: ۳۱
تعداد بازدید: ۲۴۲۱
تاریخ انتشار : ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۸
به مناسبت ولادت حضرت امام علی(ع)| ۱
در شبی که مولا امیرالمؤمنین(ع) به دنیا آمد زمین نورانی شد. ابوطالب از منزل خارج شد و گفت: «ای مردم! ولیّ خدا در کعبه به دنیا آمد».

پدر امام علی(ع)، ابوطالب، عموی بزرگوار و بزرگ ترین حامی و مدافع رسول اکرم(ص) است. نام وی عبد مناف بن قصی بن کلاب و کنیه ایشان ابوطالب و وی، برادر عبدالله، پدر رسول خدا (ص) است.(1)

مادر امام علی(ع)، فاطمه، دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف است. او اولین زن هاشمی بود که از مردی هاشمی فرزند دار شد. وی مسلمان و جزء اولین گروهی بود که به مدینه هجرت کردند. فاطمه بنت اسد مدتی تربیت رسول خدا را به عهده داشت و برای ایشان مانند مادر بود.(2)

 

تولد مولا امیرالمؤمنین(ع)

 

بدون شک کعبه و مسجدالحرام مقدس ترین مکان های روی زمین هستند، زیرا خداوند در قرآن کعبه را خانه خود نامیده است. این مکان مقدس که هیچ پیامبری در آن به دنیا نیامده، در سیزده رجب سال سی ام عام الفیل میزبان تولد امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) شد.

شیخ مفید در این باره می نویسد: امام علی(ع) در روز جمعه، سیزدهم ماه رجب سال سی ام عام الفیل، در مکه و در بیت الحرام به دنیا آمد و هیچ مولودی قبل یا بعد از او در بیت الله به دنیا نیامده است و این به سبب بزرگداشت آن حضرت و مقام او است که خداوند متعال چنین کرده است.(3)

حاکم نیشابوری، از علمای اهل سنت در این باره می نویسد: اخبار متواتری وجود دارد که فاطمه بنت اسد، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) را درون خانه کعبه به دنیا آورده است.(4)

شیخ طوسی روایتی را از امام صادق(ع) و ایشان از پدران خود(ع) نقل می کند که در آن چنین آمده است: عباس بن عبدالمطلب و یزید بن قعنب در میان جماعت بنی هاشم و جماعت عبدالعزی مقابل کعبه نشسته بودند که فاطمه دختر اسد بن هاشم، مادر حضرت امیر(ع)، درحالی که آن حضرت را نه ماه در شکم داشت و در آخرین روز حمل خود بود، مقابل کعبه ایستاد و در حالی که درد زایمان سراسر وجودش را فراگرفته بود، دستها را به سمت آسمان بلند کرد و گفت: «ای پروردگار من! به تو و هر چه پیامبرانت به امر تو آورده اند ایمان دارم. من کلام جدم ابراهیم خلیل را که بنا کننده خانه توست، تصدیق می کنم؛ تو را به حق این خانه و کسی که آن را بنا کرده، به این فرزندی که در شکم دارم؛ فرزندی که با من سخن می گوید و مرا با گفتارش مأنوس کرده است و من یقین دارم که او یکی از آیات و نشانه های تو خواهد بود، درد زایمان را بر من آسان گردان...»

عباس بن عبدالمطلب و یزید بن قعنب می گویند: هنگامی که فاطمه بنت اسد این گونه سخن گفت و دعا کرد، دیدیم که بیت الحرام از پشت(منظور رکن یمانی است) شکافته شد و فاطمه به آن داخل و از چشمان ما غایب شد. آنگاه شکاف دیوار به اذن خدا بسته شد. ما هر چه کردیم که درِ بیت الحرام را باز کنیم تا برخی از زنان را به کمک او بفرستیم، در باز نشد. دانستیم که این اتفاق، امری از اوامر الهی بوده است. فاطمه تا سه روز در کعبه باقی ماند. مردم اهل مکه این موضوع را در سر کوی و برزن مطرح و زنان در پشت پرده ها برای یکدیگر بازگو می کردند. فاطمه بعد از سه روز در حالی که فرزندش علی را بر روی دستان خود داشت از کعبه خارج شد.(5)

جابر بن عبدالله انصاری نقل می کند که از رسول خدا(ص) درباره ولادت علی بن ابی طالب(ع) پرسیدم و آن حضرت فرمود: «هر آینه از من درباره بهترین مولود بعد از من پرسیدی که شبیه عیسی(ع) به دنیا آمد. خدا، من و علی را از یک نور آفرید...» سپس فرمود: «ای جابر! قبل از آنکه علی در رحم مادر قرار گیرد، در آن زمان، مرد عابد و زاهدی به نام "مثرم بن رعیب بن شقینام" وجود داشت که صد و نود سال خدا را عبادت کرده بود و در این مدت حاجتی از خدا نخواسته بود. پس، از خدا خواست که ولی اش را به او نشان دهد. پس خداوند ابوطالب را به سوی او فرستاد و هنگامی که مثرم او را دید از جایش بلند شد و سر او را بوسید و او را در مقابل خود نشاند. سپس از او پرسید: تو چه کسی هستی؟ ابوطالب گفت: مردی از تهامه هستم. او پرسید: از کدام طایفه تهامی؟ ابوطالب گفت: مکه. پرسید: از کدام طایفه؟ ابوطالب گفت: از عبد مناف. او پرسید: از کدام طایفه عبد مناف؟ ابوطالب گفت: از بنی هاشم. در این حال آن عابد برای دومین بار سر ابوطالب را بوسید و گفت: شکر می کنم که خدایی را که حاجتم را بر آورده ساخت و مرا نمیراند تا اینکه ولی اش را دیدم. و گفت: ای مرد! بر تو بشارت باد! همانا خدای متعال به من الهامی کرده است. ابوطالب پرسید: چه الهامی؟ او گفت: برای تو فرزندی به دنیا می آید که او ولیّ خداوند عزّ و جل است.

در شبی که مولا امیرالمؤمنین(ع) به دنیا آمد زمین نورانی شد. ابوطالب از منزل خارج شد و گفت: «ای مردم! ولیّ خدا در کعبه به دنیا آمد». (6)

 

پی‌نوشت‌ها:

 

1. الطبقات الکبری، ابن سعد ج 1 ص 119.

2. الاستیعاب، ابن عبدالبر ج 3 ص 1089.

3. الارشاد، شیخ مفید ج 1 ص 5.

4. المستدرک ج 3 ص 483.

5. الامالی، شیخ طوسی ص 707.

6. روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص 96. کفایة الطالب، گنجی شافعی ص 206.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

 مسلم زکی‌زاده

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: