تعداد آیات: 206
کلمات: 3346
حروف: 14437
سوره مکّی، جز آیات مدنی 163 تا 170
(بعد از سوره «ص» نازل شده است)
در این سورهی مبارکه به مناسبت اینکه در آیات (45 تا 48) از گروهی که در روز قیامت در مکانی میان دوزخ و بهشت (اعراف) خواهند بود و از خطابهای آنان با اهل بهشت در رابطه با اعمال و پاداشها سخن به میان آمده بدین اسم «اعراف» نامگذاری شده است. و در تفسیر، در این مقام اعراف، ائمهیهدی(ع) میباشند چنان که در حدیثی میفرمایند:
«نَحْنُ الاَعرَافُ» ما اعرافیم که یاران خود را میشناسیم و هر کس که ما را بشناسد و ما او را بشناسیم وارد بهشت میگردد.
نام دوم این سورهی مبارکه «المص» است که با این حروف رمزی آغاز میگردد.[1]
از حضرت ختمی نبوّت(ص) روایت است هرکس این سوره را قرائت کند حق تعالی میان او و شیطان حجابی میآویزد تا او را از وسوسه باز بدارد و در روز قیامت همدم و رفیق حضرت آدم(ع) خواهد بود.[2]
و در تفسیر عیّاشی از حضرت امام صادق(ع) آمده است که فرمود: کسی که سورهی اعراف را در هر ماه بخواند در روز قیامت از کسانی خواهد بود که نه ترسی بر آنها و نه غمی خواهد بود. «مِنَ الَّذينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» و اگر آن را در هر جمعه و یا به احتمال بعضی، در هر هفته بخواند در روز واپسین از کسانی میباشد که مورد حساب و بازرسی قرار نخواهد گرفت.[3]
و به روایتی دیگر از آن حضرت هر کس آن را در هر ماه بخواند حق تعالی در قیامت وی را حسابرسی نخواهد کرد.[4]
و نیز فرمود در این سوره آیات مُحکمه بسیاری است، قرائت آن و عمل کردن بدان را وا مگذارید زیرا اینها در روز رستاخیز در پیشگاه خدا برای کسانی که آنها را تلاوت نمودهاند گواهی خواهند داد.[5]
همچنین میفرماید: کسی که این سورهی مبارکه را سه مرتبه قرائت کند از عذاب و کیفر اخروی مصون خواهد ماند.[6]
و از خواص آن، در روایتی حضرتش میفرماید: هر کس این سورهی مبارکه را با گلاب و زعفران بنویسد و همراه خود بدارد از گزند مار و حیوان درّنده و مکر دشمن و چشم نظر و گمشدن در راه به یاری حق تعالی محفوظ خواهد ماند.[7]
پی نوشتها:
[1]ـ تفسیر برهان.
[2]ـ مجمعالبیان.
[3]ـ تفسیر عیّاشی.
[4]ـ ختوم و اذکار ج 1 ص 138.
[5]ـ ثواب الاعمال ص 237، تفسیر برهان.
[6]ـ خواص الآیات ص 46.
[7]ـ مصباح ص 454.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
آیت الله سیّد علی لواسانی