به مناسبت نام حضرت یوسف پیامبر(ع) فرزند یعقوب پیامبر(ع) و سرگذشت عبرتانگیز او که در کل این سورهی مبارکه مشروحاً از آن یاد شده بدین اسم «یوسف» نامگذاری شده است.
و نیز این سورهی مبارکه را به نام «اَحْسَنُ القَصَص» گفتهاند که به معنای بهترین داستانها است که داستان حضرت یوسف(ع) را که بهترین و آموزندهترین داستانها است با شیوهی بسیار زیبا برای ما شرح میدهد.
حضرت رسول(ص) میفرماید: خانواده و بندگان (زیردستان) خود را سورهی یوسف را بیاموزید، هر مسلمانی که آن را تلاوت کند و اهل خود و بندگان (زیردستان) خویش را تعلیم دهد حق تعالی سکرات مرگ را بر او آسان میگرداند و وی را توفیق دهد که بر هیچ مسلمانی رشک و حسد نبرد.[1]
و از حضرت امام صادق(ع) مروی است کسی که سورهی یوسف(ع) را هر روز یا هر شب بخواند، خداوند او را در روز رستاخیز برمیانگیزد در حالی که جمال او همچون جمال یوسف(ع) بوه و هیچگونه ترس و هراسی در آن روز به وی نمیرسد و از بندگان صالح خدا به شمار آمده[2] و در همسایگی عباد صالحین خواهد بود و نیز در دنیا آلوده به زنا و فحشا نخواهد گردید.[3]
و در خواص این سورهی مبارکه آمده است کسی که آن را (با زعفران یا غیره) در ظرفی بنویسد و بشوید، هر کس آب آن را بیاشامد و از خدای متعال روزی حلال طلب نماید مقصود او حاصل[4] و روزی و معیشت او نیز آسان و فراوان میگردد.[5]
همچنین کسی که کارِ مهم و با ارزشی نزد زمامدار و مسئولان داشته باشد، سیزده مرتبه سورهی مبارکهی یوسف(ع) را قرائت کند به یاری حق تعالی به مراد خود نائل میگردد.[6]
و کسی که این سورهی مبارکه را با مشک و گلاب و زعفران در ظرف پاکی بنویسد و آن را با آب بشوید و بیاشامد در نزد مردم محبوبالقلوب گردد و آبرو و حیثیت وی نیز فزونی یابد.[7]
و دیگر از خواص آن چنانچه کسی را از مقام و منصب خود معزول کردند بر خواندن و مداومت قرائت این سوره مواظبت کند به یاری خدا به محلّ سابق خود باز میگردد.[8] همانند سورهی مبارکهی «قارعۀ» چنان که در خواص آن خواهد آمد. انشاءالله.
پی نوشتها:
[1]- مجمعالبیان.
[2]- وسائل ج 4 ص 889.
[3]- تفسیر عیاشی، بحار ج 92 ص 279.
[4]- خواصالآیات ص 73.
[5]- ختوم و اذکار ص141.
[6]- خواصالآیات ص 73.
[7]- حرزالامان.
[8]- همان.
آیت الله سیّد
علی لواسانی