تعداد آیات 99 ـ کلمات 658 ـ حروف 2881
به مناسبت اینکه در آیهی (80) این سورهی مبارکه کلمهی «حجر» آمده بدین اسم «حجر» نامیده شده است. و حجر نام سرزمین قوم ثمود بوده که میان مدینه و شام واقع گشته است.
قوم ثمود همانها بودند که پیامبرشان حضرت صالح (ع)را تکذیب کردند و سرانجام شوم
آنان که به عذابی دردناک از طرف خداوند دچار شدند، در این سورهی شریفه آمده است.
فضائل و خواص
از پیامبر اکرم(ص) مروی است هر کس سورهی حجر را بخواند حق تعالی به تعداد مهاجرین و انصار و استهزاءکنندگان پیغمبر(ص) ده حسنه به او عطا میفرماید.[2]
و در خواص آن از حضرت امام صادق(ع) مروی است: کسی که این سورهی مبارکه را با زعفران (در ظرفی) بنویسد و با آب بشوید و آن را زنی که کمبود شیر دارد بیاشامد، باعث فراوانی شیر وی میگردد.[3]
و اگر آن را بنویسد و همراه خود بدارد و یا بر بازوی خود ببندد یا در دخل خود بگذارد کسب و درآمدش رونق میگیرد و داد و ستد وی فزونی مییابد.[4]
و همانگونه که در خواص سورهی ابراهیم(ع) یادآور شدیم حضرتش میفرماید: کسی که سورههای ابراهیم(ع) و حجر را در هر جمعه در دو رکعت نماز بخواند هرگز فقر و دیوانگی به او راه نیابد و از بلا و حوادث ایمن خواهد ماند.[5]
پی نوشتها: