روزی امام حسین(ع) از جایی عبور میکرد، دید چند نفر فقیر، پلاسی به زمین انداختهاند و مقدار اندکی نان خشک روی آن نهاده و میخورند، بر آنها سلام کرد.
آنها جواب سلام امام(ع) را دادند و گفتند: بفرمائید از این غذا میل کنید، امام(ع) در کنار آنها روی خاک زمین نشست، و سپس فرمود: اگر این نان، صدقه نبود با شما میخوردم سپس به آنها فرمود: برخیزید به خانهی من بیائید، امروز مهمان من باشید.
آنها برخاستند و همراه امام حسین(ع) به خانهی آن حضرت آمدند امام(ع) به آنها غذا و لباس داد، سپس دستور داد به هر کدام مبلغی پول دادند، و با این شیوه آنها را خشنود کرد، و آنها از حضور امام(ع) رفتند.[1]
در نقل دیگر آمده: شبیه ماجرای فوق، پیش آمد، امام حسین کنار فقرا نشست و با آنها غذا خورد و فرمود: «خداوند متکّبران را دوست ندارد»[2].
پینوشتها
[1]. بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۱۹۱.
[2]. اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۵۸۰.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
جزاکم الله خیرا
واقعاعالی بود تشکراززحمت اشاعه دین اسلام.