نقش قلم

امام صادق(ع):
«لَمْ أرَ بَاکِیاً اَحسَنَ تَبَسُّماً مِنَ الْقَلَمِ![۱]
هیچ گریانی را ندیدم که همچون قلم به زیبایی تبسّم کند!»

 

 

قلم گویای عواطف و ترجمان خرد آدمی است.
قلم بنیانگذار تمدّن‌ها و گرداننده‌ی چرخ‌های جامعه است.
قلم در گریه‌های مداوم خود شرح دردهای جانکاه انسان‌ها می‌گوید و در تبسّمی که همواره در میان دو لب دارد، نشاط عشق و شوق حیات و رمز زندگی و هزارگونه زیبایی نهفته است.
ولی افسوس، همین قلم هنگامی که به دست نا اهل افتد، از قطره‌های اشکش، قطره‌های خون می‌ریزد و تبسّمش نیشخندی است بر عالیترین ارزشهای انسانی!
چه جنایت‌ها که زاییده‌ی قلم‌هاست و چه ظلم‌ها و ستم‌ها که از گردش قلم‌ها حاصل شده!
آفرین بر قلم‌هایی که در مسیر حق حرکت می‌کند که آفریننده‌ی نیک‌بختی‌هاست!

 

 

هنگامی که قلم به دست نا اهل افتد، چه روی می‌دهد؟

 

[۱]. نور الحقیقة و نور الحدیقه، صفحه‌ی ۱۰۹.