به مناسبت اینکه خداوند تبارک و تعالی در آغاز این سورهی شریفه سوگند به فرشتههائی (مُرسلات) میخورد که پیاپی جهت مأموریتهائی فرستاده میشوند، و یا تندبادهائی که ارسال میگردند، سورهی مبارکه بدین اسم «مُرسلات» نامیده شده است.
نام دیگر آن «عُرف» است که
دومین کلمهی سرآغاز سورهی مبارکه است.
فضائل و خواص
از سَرور کائنات(ص) روایت است: هر کس این سورهی مبارکه را تلاوت کند برایش نوشته میشود که او از مشرکان نیست.[1]
و حضرت امام صادق(ع) میفرماید: کسی که سورهی مرسلات را قرائت کند، خداوند او را (در قیامت) با پیامبر(ص) آشنا میکند و همدم و همجوار حضرتش مینماید.[2]
و در خواص آن آمده است: اگر کسی با دیگری نزاع و مرافعه داشته باشد این سوره را بخواند خداوند وی را یاری میدهد و بر حریف خود فائق مینماید.[3]