تعداد: آیات 5 ـ کلمات 22 ـ حروف 81
سورهی مکّی
(بعد از سورهی «حمد» نازل شده است)
نامگذاری
به مناسبت اینکه خداوند تبارک و تعالی در آیهی اوّل این سورهی مبارکه نام «ابولَهَب» عمو و دشمن سرسخت پیامبر گرامی(ص) را با کلمهی تبّت به زشتی و نکوهش یاد نموده میفرماید: بریده باد دستانِ ابولهب و خودش نابود باد، سورهی مبارکه به اسم «تَبَّت» نامگذاری شده است.
نامهای دیگر آن به تناسب سورهی مبارکه «ابولَهَب» و «مَسَدّ» میباشد.
فضائل و خواص
در حدیث شریفی از حضرت ختمی نبوّت(ص) آمده است: کسی که این سورهی را بخواند امید دارم که خداوند او را با ابولهب در یک جا جمع ننماید (یعنی او اهل بهشت خواهد بود در حالی که ابولهب جایگاهش جهنّم است).[1]
و در خبر دیگری آمده است: کسی که این سوره را بخواند بیزارنامهای از جهنّم به او عطا میشود.[2]
و حضرت امام صادق(ع) در خواص آن میفرماید: جهت به هلاکت رسیدن دشمن هفت مرتبه سورهی مبارکه را تلاوت نمایند.[3]
و نیز همچنین فرمود: هنگامی که سورهی ابولهب را قرائت کردید ابولهب را لعنت کنید او پیامبر(ص) و رسالت حضرتش را از طرف خداوند تبارک و تعالی تکذیب نموده است.[4]
دیگر از خواص آن اگر کسی به هنگام آمدن نزد ظالمی این سوره را بخواند از شرّ و آزار او در امان خواهد بود.[5]
و همچنین اگر آن را بر کسی که دلدرد و دلپیچه یا هر نوع درد و امراض دارد بخوانند بهیاری خدا تسکین مییابد و برطرف میگردد.[6]
و چنانچه کسی هنگام خواب آن را بخواند به یاری حق محفوظ و در حراست خدا خواهد بود.[7]
پینوشتها
[1]. مجمعالبیان، مصباح ص 453.
[2]. خواصالآیات ص 167.
[3]. خواصالآیات ص 167.
[4]. ثوابالاعمال ص 286.
[5]. مصباح ص 461.
[6]. تفسیر برهان، مصباح ص 461.
[7]. تفسیر برهان.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
آیت الله سیّد علی لواسانی
خداوند خیرتان دهد
امیدوارم خدا دستاش رو قطع کنه