- تاریخ اسلام
- زندگی حضرت پیامبر اسلام(ص)
- زندگی حضرت امیرالمومنین(ع)
- زندگی حضرت فاطمه زهرا(س)
- زندگی حضرت امام حسن(ع)
- زندگی حضرت امام حسین(ع)
- زندگی حضرت امام سجاد(ع)
- زندگی حضرت امام باقر(ع)
- زندگی حضرت امام صادق(ع)
- زندگی حضرت امام کاظم(ع)
- زندگی حضرت امام رضا(ع)
- زندگی حضرت امام جواد(ع)
- زندگی حضرت امام هادی(ع)
- زندگی حضرت امام حسن عسکری(ع)
- زندگی حضرت امام مهدی(ع)
- زندگی سیاسی مبارزاتی ائمه(ع)
- اخلاق اسلامی
- احکام اسلامی
- فقه زندگی
- مسائل جدید
- نقش تقلید در زندگی
- احکام موضوعی
- احکام آداب و رسوم
- احکام آزار دیگران
- احکام ازدواج
- احکام استخاره
- احکام استعمال دخانیات
- احکام اسماء جلاله
- احکام اعتکاف
- احکام امر به معروف و نهی از منکر
- احکام انفاق
- احکام اهداء عضو
- احکام اهل بیت(ع)
- احکام بانکها
- احکام بیت المال
- احکام پزشکی
- احکام پوشش و روابط اسلامی
- احکام تقلید
- احکام جشن و تفریح
- احکام جهاد
- احکام حج
- احکام حیوانات
- احکام خانواده
- احکام خمس
- احکام خوراکیها
- احکام دروغ
- احکام دفع بلا
- احکام ذبح
- احکام رشوه و ارتشا
- احکام روزه
- احکام رهن و اجاره
- احکام زکات
- احکام ساختمان
- احکام سفر
- احکام شراب
- احکام صله رحم
- احکام عزاداری
- احکام غسل
- احکام غیبت و تهمت
- احکام فِرق و مذاهب
- احکام قانون
- احکام قرآن
- احکام قمار
- احکام کسب و کار
- احکام ماهواره
- احکام مساجد
- احکام مشاغل
- احکام موسیقی
- احکام نجاسات
- احکام نذر
- احکام نماز
- احکام وضو
- اقتصاد اسلامی
- آموزه‌های نهجالبلاغه
- آموزه‌های صحیفه سجادیه
- آموزه‌های قرآنی
- خانواده و تربیت دینی
- اعتقادات شیعه
- فروع دین
- مهدویت
- فروغ ولایت در دعای ندبه
- حکومت جهانی مهدی(عج)
- گفتمان مهدویت
- نوید امن و امان
- نظام امامت و رهبری
- معرفت حجت خدا
- معرفت امام
- اصالت مهدویت
- بهسوی دولت کریمه
- تجلی توحید در نظام امامت
- باورداشت مهدویت
- عقیده نجاتبخش
- وابستگی جهان به امام زمان(ع)
- مهدی(ع) و حکومت واحد جهانی
- انتظار؛ عامل مقاومت
- ولایت تکوینی و تشریعی
- انقلاب مهدی(ع) و پندارها
- حضرت مهدی(ع)؛ فروغ تابان ولایت
- احادیث و روایات
- خطبههای اهل بیت(ع)
- پرسمان دینی
- فرقهها و ادیان
- مفاخر شیعه
- ویژهنامه معصومین(ع)
- ویژهنامه امام حسین(ع)
- داستانهایی از معصومین(ع)
- داستانهای عبرتانگیز
- داستانهای گوناگون
- داستانهایی از پیامبر(ص)
- داستانهایی از حضرت زهرا(س)
- داستانهایی از امام علی(ع)
- داستانهایی از امام حسن(ع)
- داستانهایی از امام حسین(ع)
- داستانهایی از امام سجاد(ع)
- داستانهایی از امام محمدباقر(ع)
- داستانهایی از امام صادق(ع)
- داستانهایی از امام کاظم(ع)
- داستانهایی از امام رضا(ع)
- داستانهایی از امام جواد(ع)
- داستانهایی از امام هادی(ع)
- داستانهایی از امام حسن عسکری(ع)
- داستانهایی از امام مهدی(عج)
- یاران معصومین(ع)
- زنان برجسته اسلام
- مقالات مناسبتی
- شرح ادعیه و زیارات
- تهاجم فرهنگی
- چند رسانهای
تعداد آیات: 111 ـ کلمات: 1560 ـ حروف: 6406
سوره مکّی جز آیات مدنی 26، 33، 57 و 73 تا 80
(بعد از سوره »قصص» نازل شده است)
نامگذاری
به مناسبت اینکه از آغاز این سوره‌ی مبارکه اشاره به حرکت و سیر شبانه‌ی پیامبر اکرم(ص) از مکّه تا مسجدالاقصی به قدرت الهی شده و مقدّمه‌ی معراج به آسمان‌ها بوده به نام «اِسراء» (سیر در شب) نامیده شده است.
و از آنجائی که در آن سرگذشت بنی‌اسرائیل و ضعف و قوّت و پیروزی و شکست آنان به عنوان مایه‌ی عبرتی برای مسلمانان بیان گردیده است بدین جهت نام دیگر آن «بنی‌اسرائیل» می‌باشد.
همچنین نام دیگر آن را به اسم «سبحان» گفته‌اند که سوره‌ی مبارکه بدان اسم افتتاح می‌گردد.
فضائل و خواص
حضرت ختمی رسالت و نبوّت(ص) می‌فرماید: کسی که این سوره‌ی مبارکه را بخواند هنگامی که به توصیه‌های خداوند در ارتباط با پدر و مادر در این سوره می‌رسد: «وَ قَضَى رَبُّكَ ألّا تَعْبُدُوا إلّا إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إحْسَاناً...»[1] دچار رقّت قلب شود و احساس عطوفت بیشتری نسبت به والدین خود کند حق‌تعالی در بهشت دو قنطار پاداش به وی عطا می‌فرماید که هر قنطاری یک هزار و دویست اوقیه بوده و هر اوقیه بهتر از تمام دنیا و آنچه در آن است.[2]
و در تفسیر صافی از حضرت امام صادق(ع) روایت کرده است: هر کس سوره‌ی «اسراء» را در هر شب جمعه تلاوت کند از دنیا نخواهد رفت تا خدمت امام زمان حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداء مشرّف شود و از یاران آن حضرت خواهد بود.[3] و کسی که این سوره‌ی مبارکه را در ظرفی (با زعفران یا غیره) بنویسد و با آب بشوید و بیاشامد فهم و شعور او بیشتر می‌گردد و به آسانی و بدون لغزش سخن خواهد گفت.[4]
همچنین اگر طفل به سخن نمی‌آید و یا زبانش می‌گیرد سوره‌ی مبارکه را با زعفران (در ظرفی) بنویسند و با آب بشویند و او بیاشامد زبان وی به یاری خدا گشوده می‌گردد.[5]
و نیز هر کس جهت هر مشکلی و حاجت دینی یا دنیوی این سوره‌ی مبارکه را هفت بار پی‌درپی تلاوت نماید به یاری حق تعالی به مقصود خود نائل می‌گردد.[6]
پی نوشتها: