تعداد: آیات 135 ـ کلمات 1534 ـ حروف 5399
سورهی مکّی جز دو آیهی مدنی 130 و 131
(بعد از سورهی «مریم(س)» نازل شده است)
نامگذاری
به مناسبت ذکر نام «طه» که در آغاز این سوره آمده و آن از نامهای شریف پیامبر اکرم(ص) است بدین اسم موسوم گردیده است.
دو نام دیگر نیز برای این سورهی مبارکه ذکر کردهاند: یکی «حکیم» و دیگری «کلیم» است.
از پیامبر گرامی اسلام(ص) مروی است که خداوند سورههای «طه» و «یس» را قبل از آفرینش آدم به دو هزار سال برای فرشتگان بازگو کرده و هنگامی که فرشتگان این بخش از قرآن را شنیدند گفتند: خوشا اُمّتی که این سورهها بر آنها نازل میگردد، خوشا دلهائی که این آیات را در خود پذیرا میشوند و خوشا به زبانهائی که این آیات بر آن جاری میگردند.[1]
و نیز حضرتش میفرماید: کسی که این سوره را قرائت کند در روز قیامت ثواب مهاجرین و انصار به او داده میشود.[2]
حضرت همچنین میفرماید: اهل بهشت از قرآن تنها سورههای «طه» و «یس» را تلاوت میکنند.[3]
و در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است: تلاوت سوره «طه» را ترک نکنید چرا که خدا آن را و کسانی را که آن را تلاوت نمایند دوست میدارد و کسی که بر تلاوت آن مداومت کند، خداوند در روز قیامت نامهی اعمالش را به دست راستش میدهد... و او را به آنچه در اسلام عمل کرده محاسبه نمیکند و آنقدر پاداش به وی میدهد که راضی گردد.[4]
و از خواص آن، چنانچه کسی بخواهد با قومی وصلت کند این سورهی مبارکه را داخل پارچهی ابریشم سبز بگذارد و همراه خود بردارد وی را اجابت میکنند و هرگاه بخواهد میان دو نفر و یا قومی سازش و الفت دهد سخن وی را میپذیرند، و از پی هر حاجتی که برود به یاری خدا برآورده میگردد، و اگر در میان لشکریان مخالف رود پراکنده میشوند.[5]
و چنانچه زنی بخواهد شوهر اختیار کند سورهی مبارکه را در ظرفی بنویسند و با آب بشویند و زن با آب آن خود را بشوید به یاری حق تعالی امر ازدواج او فراهم میگردد.[6]
و در خواص این سورهی مبارکه نیز آمده است چنانچه کسی بخواهد نزد حاکم و زمامدار برود و ایمن بماند آن را (با زعفران یا غیره) در ظرفی بنویسد و با آب بشوید و آن را بیاشامد آنگاه نزد او برود به مقصود خود نائل میگردد.[7]
همچنین کسی که بخواهد روزی او از جایی برسد که انتظار ندارد و دلها نسبت به وی معطوف و بر دشمنان فائق آید، در وقت طلوع فجر صادق یک مرتبه این سورهی مبارکه را تلاوت نماید.[8]
و در خبر است هر کس خواهان توسعهی روزی باشد بر تلاوت سورهی «طه» مداومت نماید.[9]
و اگر کسی که مجرّد و خواهان زوجهی صالحه و یا فراموشکار (جهت حافظه)، و یا بیمار باشد و همچنین جهت رفع فقر و تنگدستی این آیات شریفهی (131 و 132) سورهی مبارکه را بنویسد و همراه خود بردارد همگی به یاری خدا به مراد میرسند:[10]
«وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقَى وَ أْمُرْ أهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْهَا لا نَسْألُكَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى».
[1]. مجمعالبیان.
[2]. همان.
[3]. تفسیر نورالثقلین.
[4]. وسائلالشیعه ج 4 ص 889.
[5]. تفسیر برهان.
[6]. همان.
[7]. مصباح ص 455.
[8]. منتخبالختوم ص 505.
[9]. خواصالآیات ص 88.
[10]. خواص الآیات ص 88.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت