وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیینَ مِیثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى ابْنِ مَرْیمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا (۷)
و [یاد کن] زمانی را که از پیامبران [برای ابلاغ وحی] پیمان گرفتیم، و [نیز] از تو و از نوح و از ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم، از همه پیمانی استوار گرفتیم. (احزاب، ۷)
توضیح:
واژهی «اولوالعزم» در آیه ۳۵ سورهی احقاف آمده است. این واژه در اصطلاح به گروهی از پیامبران گفته میشود که دعوتی جهانی داشته و شریعت، دین و کتاب الهی مختص به خود داشتهاند.
پیامبران اولوالعزم به ترتیب عبارتاند از: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمد(ص). علت نامیدن ایشان به «اُولوالعزم» این است که دارای عزم و ارادههای استوار و احکام آسمانی بودهاند. گفتنی است پیامبران دیگر وظیفهی تبلیغ و تبیین شریعت پیامبر اولوالعزم پیش از خود را داشتهاند. سلسلهی پیامبران با آمدن پیامبر اسلام(ص) خاتمه یافت. بدین ترتیب، دین اسلام، دین جهانی و همگانی تا روز قیامت خواهد بود.
حدیث:
امام رضا(ع):
«إنَّمَا سُمَّی اُولُو الْعَزْمِ اُوْلِی الْعَزْمِ لِأنَّهُمْ كَانُوا أصْحَابَ الْعَزَائِمِ وَ الشَّرَائِع؛
پیامبران اولوالعزم به این نام خوانده شدند؛ چون دارای عزم قوی و شریعتهای مختلف بودند.» عللالشرایع: ص۱۲۲ ح۲.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد حاج ابوالقاسم و سیدمهدی هاشمی