إِنَّ هَذَا الْقُرْءَانَ یهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ وَ یبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِیرًا (۹)
بیتردید این قرآن به استوارترین آیین هدایت میکند، و به مؤمنانی که کارهای شایسته انجام میدهند، مژده میدهد که برای آنان پاداشی بزرگ است. (اسراء، ۹)
قرآن کریم تبیینکنندهی «صراط مستقیم» است؛ یعنی به طریقهای که مستقیمترین و صافترین و پابرجاترین راهها در کمال انسان است، دعوت میکند. قرآن کتابی است که سخن باطل در آن راه ندارد و از انحراف و کجی به دور است. قرآن بیدارکنندهی فطرت انسان به سوی خداست. از این رو، پیام آن با نیاز انسان همخوانی دارد. گفتنی است در برخی روایات، راهی که قرآن به سوی آن هدایت میکند، راه ولایت اهل بیت(ع) عنوان شده است. این مطلب از همآهنگی قرآن و عترت حکایت میکند.
امام سجاد(ع):
«الْإمَامُ یَهْدِی إلَی الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ یَهْدِی إلَی الْإمَام؛ امام معصوم [بندگان را] به سوی قرآن هدایت میکند و قرآن به سوی امام هدایت میکند.» معانیالأخبار، ص۱۳۲ ح۱.