شکایت پیامبر(ص) از مهجوریت قرآن
وَقَالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا (۳۰)
و پیامبر [درقیامت] میگوید: ای پروردگار من همانا قوم من این قرآن را متروک گذاشتند! (فرقان، ۳۰)
قرآن سرمایهی معنوی مسلمانان و ودیعهی ماندگار پیامبر اسلام است که بارها امتش را به تمسک به آن سفارش نمود، ولی با نهایت تأسف جوامع اسلامی این رکن مهم هدایت را وانهاده و به احکام و معارف آن عمل نمیکنند. قرآن هم در تلاوت، هم در حفظ، هم در تفسیر، هم در تدبر، هم در عمل و هم در برپا شدن احکام آن در جامعه و خلاصه در همهی ابعاد آن مهجور واقع شده است. متأسفانه کم نیستند کسانی که روزها، ماهها و حتی سالها از عمرشان میگذرد، ولی آیهای از قرآن را تلاوت نکردهاند.
آیهی فوق از شکایت پیامبر نسبت به گروهی از مسلمانان حکایت میکند که قرآن را به انزوا کشاندهاند. نکتهی قابل توجه آنکه در آیهی مذکور، پیامبر اکرم(ص) نفرموده است: امت من قرآن را رها کردند؛ بلکه میفرماید: امتم آن را در اختیار گرفته، و به مهجوریت کشاندهاند؛ یعنی گرچه در ظاهر به قرآن میپردازند، ولی دستورات آن را بر زمین نهادهاند.
امام صادق(ع): «ثَلَاثَةٌ یَشْكُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَسْجِدٌ خَرَابٌ لَا یُصَلِّى فِیهِ أَهْلُهُ وَ عَالِمٌ بَیْنَ جُهَّالٍ وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبَارُ لَا یُقْرَأُ فِیه؛
سه چیز است كه [در قیامت] به درگاه خدا شكایت میكند: 1ـ مسجد ویرانى كه اهلش در آن نماز نخوانند، 2ـ عالمى كه میان نادانها باشد و قرآنى كه غبار بر آن نشسته و خوانده نشود.» کافی: ج2 ص613 ح3.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت